Ρεσιτάλ δίνει στο τελευταίο επεισόδιο του Μπρaφ στο Comedy Lab ο Mikeius. Ο γνωστός κοινωνικοπολικός φιλόσοφος της εποχής μας (όπως λέει και η Φρικηπαίδεια), αυτή τη φορά ασχολείται με τα videogames και καθώς αδειάζει τη χοληδόχο κύστη του, εξηγεί γιατί δεν θα φέρουν το τέλος του κόσμου. Ε, με τον γνωστό, μοναδικό του τρόπο. Πέρα απ’ την πλάκα, τα λέει ωραία, πολύ ωραία. Αν τα άκουγαν και αυτοί που πρέπει να τα ακούσουν, ο κόσμος μας θα ‘ταν καλύτερος…
Πέτρος Κηπουρόπουλος
Ζει και αναπνέει για τα videogames. Ξεκινά να παίξει και μετά από «ένα τεταρτάκι» συνειδητοποιεί ότι έχουν περάσει τρεις ώρες. Προτιμά τα RPG, τα sports και τα action γενικώς, θα τον βρεις στάνταρ σε κάποιο social network.
2 Σχόλια
Το να παίρνεις ένα κοινωνικά αποδεκτό γεγονός (όπως το ότι οι προηγούμενη γενιά κατακρινει και αποδοκιμάζει τα γούστα και κινήσεις της νέας) και απλά να τονίζεις συγκεκριμένα πόσο ενοχλητικό είναι για “εμάς τους νέους” είναι λίγο pathetic. Xρησιμοποιώντας δε, τις μισές πληροφορίες και ξεχνώντας πως και εμείς, σαν “νέα γενιά που ασχολείται με games” καταρκίνει την ακόμα νεότερη για τα δικά της ‘τερτίπια’, απορώ που φαίνεται το ” τα λέει ωραία, πολύ ωραία “.
Το να βάζεις googled εικόνες σε συνοδεία από μια angry φωνή και επανάληψη λέξεων over and over again δεν το κάνει πολύ ωραίο, το κάνει πολύ needy.
Ξεκινάμε με το γεγονός ότι ο Mikeius έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης. Όσα χρόνια έχει παρουσία στο διαδίκτυο, έχει το ίδιο ακριβώς στυλάκι -σε κάποιους αρέσει, σε άλλους πάλι όχι, λογικό.
Από εκεί και πέρα, λέει πολλά καλά, σωστά και ενδιαφέροντα. Ειδικά στην Ελλάδα, μεταφράζοντας τα videogames ως «βιντεοπαιχνίδια» τα έχουμε συνδέσει με τα παιδιά. Ως εκ τούτου, όταν η κοινή γνώμη μαθαίνει για έναν τίτλο με σκοτωμούς, βία, ναρκωτικά κλπ, σοκάρεται και φωνάζει για το μέλλον των παιδιών της κλπ κλπ, αγνοώντας ότι απευθύνεται σε ενήλικες (και μάλιστα διαθέτοντας και σήμανση).
Όταν ο γονιός αφήνει το παιδί του να δει ένα βίαιο έργο στην τηλεόραση ή το σινεμά, έτσι δεν δικαιούται να ομιλεί όταν το πιτσιρίκι του «λιώνει» στα Call of Duty και House of the Dead. Και βέβαια ναι, η τηλεόραση και ο κιν/φος παραμένουν και θα παραμείνουν ρεαλιστικότερα από τα videogames. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να βλέπουμε όσα βλέπουμε στις ειδήσεις (εγκληματικότητα, πόλεμοι, καταχρήσεις των σταρ κλπ) και να εθελοτυφλούμε ρίχνοντας το φταίξιμο στα videogames.