Μπορεί άραγε το Torment: Tides of Numenera να αποτελέσει κάτι διαφορετικό παρά λείψανο του παρελθόντος; Ο πνευματικός διάδοχος του θρυλικού Planescape: Torment πέρασε δια πυρός και σιδήρου προκειμένου να δει το φως της ημέρας – τέσσερα δύσκολα παρόλα αυτά, τo campaign της inXile στο Kickstarter έσπασε κάθε ρεκόρ πιάνοντας τον στόχο των 800.000 δολαρίων σε μόλις 6 ώρες και το ένα εκατομμύριο δολάρια σε 7 ώρες. Με παραγωγό του Brian Fargo και πρώτη ύλη τον βαθύ κόσμο του Monte Cook, τι θα μπορούσε να πάει στραβά;
Η σύντομη απάντηση: τίποτε. Το νέο Torment πατάει σωστά όλα τα νοσταλγικά κουμπιά και προσφέρει μια σύνθετη, πολυσχιδή ιστορία που εξελίσσεται παράλληλα μαζί με τα πάντα απαραίτητα και ουσιώδη side quest. Είναι μια πολύ «αντρίκια» συνέχεια του κόσμου Planescape που τιμά την ομάδα ανάπτυξης και τους εμπλεκόμενους. Το πρόβλημα είναι, ότι μέσα σε αυτά τα 18 χρόνια που μεσολάβησαν από το 1ο Torment, έχουν αλλάξει ριζικά οι νόρμες των video-games. Εμείς οι ίδιοι βρισκόμαστε σε εντελώς διαφορετική φάση της ζωής μας – πραγματικά είναι πολύ περίεργο να σκεφτεί κανείς την σημέρον ημέρα ότι αυτού του είδους τα παιχνίδια ήταν κάποτε “the real deal”…
Καλώς η κακώς το Torment: Tides of Numenera θα εκτιμηθεί μόνο από μια μικρή μερίδα κόσμου: αυτούς που ακολουθούν το pen & paper του Planescape και τους υπόλοιπους που δηλώνουν φανατικοί του αρχικού Torment. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα ανοικτόμυαλοι προκειμένου να προσαρμοστούν στο ιδιαίτερο ύφος του τίτλου, αλλά βέβαια και όσοι το “φοβούνται” για όλα τα πράγματα υπάρχει μία πρώτη φορά.
Πιστό στο πνεύμα των παραγωγών της Black Isle, το Numenera διαθέτει εκτενείς γραμμές κειμένου, μακροσκελή δέντρα διαλόγων και λογοτεχνικό ύφος στις αφηγηματικές του πρακτικές. Ετοιμαστείτε για πολύ, πολύ διάβασμα – η γραφή είναι εξαιρετικής ποιότητας αναπληρώνοντας την όποια ανεπάρκεια στην παρουσίαση λόγω του αδύναμου τεχνικού τομέα – οι γλαφυρές περιγραφές αποτυπώνουν κίνητρα, συναισθήματα, απόψεις – κάθε είδους λεπτομέρεια ζωντανεύει μέσω του εξαιρετικά καλογραμμένου κειμένου.
Το Torment δεν υστερεί λοιπόν στο κομμάτι του lore. Αυτό που ξενίζει αρκετά είναι ο αργός ρυθμός της πλοκής και η αραιή εμφάνιση της μάχης. Θα χρειαστεί να περιπλανηθείτε στην Numenera και να συζητήσετε με τους θαμώνες της για περίπου 5-6 ώρες παιχνιδιού προτού καταφύγετε στα όπλα – η εξέλιξη είναι πολύ αργή και θα ταλαιπωρήσει τους πιο ανυπόμονους. Το Torment ως επί το πλείστων διαβάζεται, φανταστείτε ένα βιβλίο δηλαδή στο ύφος της σειράς Choose Your Own Adventures.
Ακόμα όμως και όταν τελικά καταφεύγετε στην βία, τα πράγματα δεν εξελίσσονται απαραίτητα ρόδινα. Η μάχη βασίζεται εν μέρει στο σύστημα γύρων που χρησιμοποιούσε και το Temple of Elemental Evil. Κάθε χαρακτήρας περιμένει την σειρά του στον γύρο προκειμένου να κινηθεί, να επιτεθεί, ή να προετοιμάσει κάποιο ξόρκι. Αυτό αποτελεί πρόβλημα σε μάχες με πολλούς συμμετέχοντες για τους εξής δύο λόγους: αφενός στενεύουν πολύ τα περιθώρια κίνησης στο χώρο δημιουργώντας συνωστισμό στην οθόνη και αφετέρου αυξάνεται κατά πολύ ο χρόνος αναμονής ανάμεσα στις κινήσεις σας.
Το σύστημα κλάσεων από την άλλη είναι αρκετά βασικό ώστε να μην περιπλέκονται τα πράγματα σκόπιμα. Ουσιαστικά ο castoff που δημιουργείτε μπορεί να είναι τυπικός fighter, thief ή spell caster. Υπάρχει ένα πολύ απλό αλλά έξυπνο σύστημα όπου χρησιμοποιείτε πόντους από τα βασικά χαρακτηριστικά του ήρωα σας, ώστε να έχετε μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίες όταν επιχειρείτε κάποια ενέργεια. Π.χ. ο χαρακτήρας σας προσπαθεί να θυμηθεί κάτι διαμέσου ενός διαλόγου; Μπορείτε να ξοδέψετε μερικά intellect points για να επαναφέρετε την μνήμη του σίγουρα. Θέλετε να σπάσετε μια κλειδωμένη πόρτα; Αυξήστε την πιθανότητα μέσω των might πόντων. Οι πόντοι αυτοί αναπληρώνονται κάθε φορά που ξεκουράζετε τους χαρακτήρες (sleep) ή μέσω potions.
Όπως και να το δει κανείς, το Torment: Tides of Numenera αποτελεί μια παραδοξότητα. Ο κόσμος της Numenera είναι όσο εκκεντρικός απαιτεί το setting του Planescape και το σενάριο είναι όσο «περίεργο» και βαθύ χρειάζεται για να χαθείτε μέσα του. Η ισομετρική κάμερα με τα στατικά backgrounds θα ξυπνήσει ευαίσθητες αναμνήσεις και θα σας θυμίσει αναπόφευκτα τα χαμένα νιάτα σας… Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους βετεράνους του είδους και σε όλους εκείνους που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι το τελείως διαφορετικό πέρα από τα συνηθισμένα. Σίγουρα, οι πρώτες στιγμές μαζί του θα είναι κάπως περίεργες, ωστόσο εάν το συνηθίσετε το μόνο βέβαιο είναι ότι θα σας προσφέρει μία μοναδική εμπειρία διασκέδασης…
Ανάπτυξη: InXile Έκδοση: Techland Διάθεση: Enarxis Dynamic Media
The Good
- Πλούσιο σενάριο . Προσεγμένοι διάλογοι . Εξαιρετικές εικαστικές συνθέσεις στα backgrounds . Πιστό στον κόσμο του Planescape
The Bad
- Αρκετά bugs κυρίως στο interface . Κουραστική ροή . Η μάχη δεν είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική
-
ΓΡΑΦΙΚΑ
-
ΗΧΟΣ
-
GAMEPLAY
-
ΑΝΤΟΧΗ