Η σειρά Assassin’s Creed είναι μία από τις πλέον δημοφιλείς στο χώρο των videogames, αποτελώντας μάλιστα αφορμή για επέκταση σε βιβλία, ενώ έγινε ακόμα και ταινία στο Hollywood. Σε αυτή την επιτυχία συνετέλεσε ο συνδυασμός πολύ καλού stealth gameplay, με χαρακτήρες που ο παίκτης μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους. Κάπου εδώ μάλλον αναρωτιέστε πως μπορεί κάποιος να ταυτιστεί με έναν κυριολεκτικά εγκληματία. Η απάντηση είναι ότι οι ασασίνοι έχουν ωραιοποιηθεί… για τις ανάγκες του παιχνιδιού.
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Όπως οι πειρατές δεν είναι μόνο ρούμι, ιστιοπλοΐα και καλοπέραση, έτσι και οι ασασίνοι δεν είναι easy riders, επαναστάτες με ή χωρίς αιτία, όπως εμφανίζονται στα παιχνίδια. Τα Assassin’s Creed games συνηθίζουν να συνυφαίνουν την ιστορία με τη φαντασία, και αυτό ισχύει επίσης για τους πραγματικούς ασασίνους. Αν και υπάρχουν αρκετά τεκμηριωμένα στοιχεία γι’αυτούς, ένα μέρος της ιστορίας τους καλύπτεται μέχρι σήμερα από πέπλο μυστηρίου. Η ονομασία τους, αραβικής προέλευσης, είναι «al-Hashashin» ενώ το κανονικό τους όνομα είναι Nizari. Πρόκειται για μία σέκτα που ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα, κατά την απόσχιση της από τον κανόνα του Ισλάμ. Υπό την ηγεσία του Hassan-e Sabbah, ενός Ιρανού ιεραποστόλου, κατέλαβαν αρκετά ορεινά φρούρια στη Συρία και στην Περσία. Κατάφερναν τις νίκες τους με αυτό που λέμε σήμερα «ασύμμετρο πόλεμο», χρησιμοποιώντας επιχειρήσεις ακριβείας και ψυχολογικό πόλεμο, όπως δηλαδή κάνουμε και εμείς στα παιχνίδια. Μάλιστα είχαν και τους δικούς τους «black ops», μία ειδική ομάδα με την ονομασία Fedayeen.
Αυτοί αναλάμβαναν αποστολές κατασκοπείας, όπως και εκτέλεσης σημαντικών ατόμων, μεταξύ αυτών και αρχηγούς των σταυροφοριών. Κάπως έτσι μάλλον απέκτησε η Ubisoft την έμπνευση για το πρώτο Assassin’s Creed. Αργότερα, υπό την ηγεσία του Rukn al-Din Khurshah, του 27ου αρχηγού τους, οι ασασίνοι υπέστησαν μία σειρά από ήττες, χάνοντας τα οχυρά τους, τα οποία έπεσαν στα χέρια των Μογγόλων εισβολέων. Οι ασασίνοι όμως είχαν ήδη ιδρυθεί και καθιερωθεί, ενώ κατάφεραν να επεκταθούν και στην Ευρώπη, όπως μαθαίνουμε από αναφορές του Μάρκο Πόλο, τον 19ο αιώνα. Λέγεται ότι ο ίδιος ο Hassan-e Sabbah, γνωστός και ως «ο γέρος του βουνού», δεν ίδρυσε τους ασασίνους ως επαναστατική δύναμη. Αντίθετα, το έκανε για προσωπικό του όφελος, και για να βγάλει από τη μέση τους εχθρούς του, τόσο σταυροφόρους, όσο και άλλους μουσουλμάνους. Μάλιστα συχνά δρούσε ως «μαφία», τρομοκρατώντας τον πληθυσμό και επεκτείνοντας την επιρροή του στην περιοχή. Έτσι είναι πολύ πιθανό να αποτέλεσε έμπνευση για τον Al Mualim, μέντορα αλλά και bad guy του πρώτου παιχνιδιού, που ακολούθησε ακριβώς αυτή τη γραμμή ως χαρακτήρας.
Όσο για το κύριο φρούριο των ασασίνων, αυτό ήταν το Alamut, στο Ιράν, και στα παιχνίδια έχει δεσπόζουσα θέση ως κτίσμα του Πρώτου Πολιτισμού. Αν και δεν αποτελεί μεγάλο μέρος του gameplay, υποτίθεται ότι εκεί ταξίδεψαν τόσο ο Altair όσο και ο Edward, ανακαλύπτοντας μυστικά που βοήθησαν τους ασασίνους. Όπως και στο πρώτο παιχνίδι, το Alamut στην πραγματικότητα ήταν όχι μόνο τοποθεσία άμυνας, αλλά και εκπαίδευσης ασασίνων. Οι δε Fedayeen, που σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει «αυτοθυσία», πραγματοποιούσαν αποστολές αυτοκτονίας, και γενικά εκτελούσαν εντολές χωρίς σκέψη για τη ζωή τους. Ποιος δεν θυμάται άλλωστε τη σκηνή της «πτώσης» των τριών ασασίνων, όταν οι σταυροφόροι εισέβαλλαν στη βάση τους, στην εισαγωγή του πρώτου παιχνιδιού; Οι Fedayeen δεν είχαν μόνο καλή φυσική κατάσταση, αλλά ήταν επίσης ευφυείς και μορφωμένοι, καθώς έπρεπε να γνωρίζουν όχι μόνο τη γλώσσα αλλά και την κουλτούρα των στόχων τους. Εκπαιδεύονταν να μεταμφιέζονται και να διεισδύουν στην περιοχή του στόχου, ώστε να τον εκτελούν διακριτικά και όχι να επιτίθενται ευθέως. Δηλαδή ακριβώς όπως κάνουν και οι πρωταγωνιστές των παιχνιδιών.
Εδώ έχουμε και το πιο αμφιλεγόμενο γεγονός, σύμφωνα με το οποίο η ετυμολογία των ασασίνων προέρχεται από το χασίς (hashish). Αυτή τη συσχέτιση έκανε επίσημα τον 19ο αιώνα ο Γάλλος γνωσσολόγος και ειδικός σε ανατολικούς πολιτισμούς, Σιλβέστρ Ντε Σασύ. Σύμφωνα με σχετικές αναφορές, τον όρο καθιέρωσε για πρώτη φορά τον 11ο αιώνα ο χαλίφης του Φατιμίντ, χρησιμοποιώντας τη λέξη hashish για να χαρακτηρίσει τους Nizari ως απόκληρους και αλήτες. Αν και κυριολεκτικά δεν είναι αυτή η σημασία της λέξης, ο χαλίφης τη χρησιμοποιούσε υποτιμητικά για να περιγράψει τους ασασίνους, και κατά συνέπεια την υιοθέτησαν όλοι οι υπόλοιποι. Λέγεται ότι με τη συγκεκριμένη ουσία στον οργανισμό τους, έρχονταν σε μία ψυχολογική κατάσταση όπου μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε χωρίς ενδοιασμούς. Πάντως αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ο χαλίφης δεν είχε κατηγορήσει ποτέ τους ασασίνους για χρήση παραισθησιογόνων ουσιών, ενώ μία τέτοια κατάχρηση θα ερχόταν σε αντίθεση με τους αυστηρούς κανόνες του Ισλάμ. Μία άλλη εκδοχή, από τον Λιβανέζο συγγραφέα του 20ού αιώνα, Amin Maalouf, υποστηρίζει ότι η λέξη ασασίνος προήλθε από το «asasiyun», που σημαίνει «πιστός», και χρησιμοποιούταν από τον ίδιο τον Hassan-e Sabbah για να χαρακτηρίσει τους μαθητές του.
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή έννοια είναι εκτελεστής, πληρωμένος δολοφόνος, και τα συναφή. Τον 14ο αιώνα, ο Μαροκινός λόγιος Muhammad Ibn Battuta κατέγραψε για πρώτη φορά την ύπαρξη συστήματος χρηματικής συναλλαγής, σε αντάλλαγμα για τη δολοφονία επιλεγμένων στόχων. Αυτή η «άτυπη συμφωνία» ξεκίνησε τον 13ο αιώνα με το σουλτανάτο του Μαλμούκ, με στόχο την επιβίωση των ασασίνων, που είχαν ουσιαστικά αποδεκατιστεί. Μάλιστα αποτελούσαν πλέον κάτι σαν «sleeper agents», με διπλές ταυτότητες, περιμένοντας να «ενεργοποιηθούν» από τους ιμάμηδες για την επόμενη αποστολή. Επίσης, θα έχετε παρατηρήσει την εκτενή χρήση πτηνών στο Assassin’s Creed, τόσο με την ικανότητα της «αετίσιας ματιάς», όσο και με τον Senu, τον playable αετό στο Origins. Ακόμα και αυτό έχει ρίζες στην πραγματική ιστορία, σύμφωνα με την οποία οι Ευρωπαίοι ασασίνοι είναι απόγονοι των Ούγγρων Hajaly. Αυτό το όνομα προήλθε από τη λέξη «hajal», ένα σπάνιο είδος πτηνού στη Συρία, κοντά στην πόλη Masyaf, που επισκεφτήκαμε εκτενώς στο πρώτο παιχνίδι. Ιστορικά, αυτό το πτηνό χρησιμοποιούταν ως σύμβολο των ασασίνων.
Τώρα που ξέρετε την πραγματική ιστορία των ασασίνων, είμαστε σίγουροι ότι θα αντιμετωπίσετε τα παιχνίδια με άλλη ματιά. Τουλάχιστον για λίγα λεπτά, αφού οι τίτλοι της Ubisoft, και ειδικά το τελευταίο, Assassin’s Creed Origins, είναι τόσο immersive ώστε καταφέρνουν να μας κάνουν να χανόμαστε άμεσα και για πολλές ώρες, κάπου μεταξύ ιστορίας και φαντασίας.
Αυτή ακριβώς την εμπειρία μπορείτε να απολαύσετε κι εσείς, απλά αποκτώντας το παιχνίδι, που είναι διαθέσιμο για PS4, XboxOne και PC. Για κονσόλες είναι διαθέσιμο σε downloadable και φυσική μορφή, ενώ για Windows μόνο ως ψηφιακή διανομή, που μπορείτε να βρείτε και στα καταστήματα λιανικής με τις Game Cards της Ubisoft, για τις οποίες σας έχουμε γράψει ήδη.
H περιπέτεια συνεχίζεται στις οθόνες σας!
