Ως φανατικός του Assassin’s Creed, και έχοντας παίξει όλους τους τίτλους της σειράς, ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές μου, φέτος, όταν έλαβα (και εννοείται αποδέχτηκα) την πρόσκληση για το event της Ubisoft που διοργάνωσε η CD Media. Την Πέμπτη, 5 Ιουλίου, βρέθηκα κι εγώ στο Gazarte, μαζί με πολλούς άλλους game reviewers της ελληνικής αγοράς. Ο σκοπός: να παίξουμε το Assassin’s Creed Odyssey, πριν κυκλοφορήσει το φθινόπωρο, όσοι δεν είχαμε την ευκαιρία να το δούμε από κοντά στην E3. Ο ειδικά διαμορφωμένος χώρος, με ambient φωτισμό και καθίσματα πουφ, ήταν εξοπλισμένος με πολλές κονσόλες Xbox One, συνοδευόμενες από ακουστικά της Razer, αλλά και capture devices για να καταγράψουμε το gameplay μας.
Πρώτα παρακολουθήσαμε μία σύντομη παρουσίαση από τον Manab Roy, Head of Communications – Export Markets, της Ubisoft στην Αγγλία, σχετικά με τις διαφορές που θα έχει το Odyssey από τα προηγούμενα Assassin’s Creed. Το βασικότερο είναι ότι το κύριο όπλο μας εδώ είναι η λόγχη του Λεωνίδα. Όπως είχαμε ήδη υποψιαστεί από το trailer, πρόκειται για ένα όπλο του Πρώτου Πολιτισμού που θα μας δώσει ειδικά abilities τα οποία μπορούμε να εξελίσσουμε. Το δεύτερο είναι ότι θα μπορέσουμε να επιλέξουμε μεταξύ δύο πρωταγωνιστών στην αρχή. Ο ένας είναι ο Αλέξιος (μην αρχίσετε από τώρα τα memes) και η άλλη η Κασσάνδρα. Δυστυχώς δεν διευκρινίστηκε αν η επιλογή είναι μόνιμη ή αν θα μπορούμε να εναλλάσσουμε μεταξύ τους, όπως γινόταν στο Syndicate με τον Jacob και την Evie. Επιπλέον, κάτι άλλο που αποκαλύφθηκε στην παρουσίαση, όσον αφορά την εκτός Animus υπόθεση, δηλαδή τον διαφορετικό πρωταγωνιστή στη σύγχρονη εποχή, του οποίου οι γενετικές μνήμες δημιουργούν τον αρχαίο κόσμο, είναι ότι συνεχίζεται η ιστορία της αξιαγάπητης Layla Hassan, που γνωρίσαμε στο Origins.
Πριν προχωρήσουμε στο ίδιο το παιχνίδι τώρα, πρέπει να πω κάτι. Κυρίες, κύριοι και αγαπητά μου παιδιά, ζητώ την κατανόηση σας! Δεν πήγα στο event μεθυσμένος, ούτε με θερμοπληξία, και ας είχε καύσωνα εκείνη την ημέρα! Απλώς το τεχνικό demo που υπήρχε διαθέσιμο εκεί, δεν είχε το ολοκληρωμένο μενού που θα δούμε στην τελική έκδοση. Έτσι δεν μπορούσα να αντιστρέψω τον κάθετο άξονα των controls, όπως είμαι συνηθισμένος να κάνω σε όλα τα παιχνίδια. Γι’αυτό στο παρακάτω βίντεο θα βλέπετε πολλές φορές την κάμερα να δείχνει… τον γάμο του Καραγκιόζη, και τον Αλέξιο να υποφέρει τον ένα θάνατο μετά τον άλλο.
Σε κάθε περίπτωση, οι μηχανισμοί του Odyssey είναι όμοιοι με αυτούς του Origins. Ο χάρτης δείχνει την αρχαία Ελλάδα, με τις αντίστοιχες ονομασίες των περιοχών τότε, αν και οι περισσότερες είναι ίδιες με τις σημερινές (ναι, περιλαμβάνει και τη Μακεδονία, χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό). Αν και το τελικό παιχνίδι θα είναι open world, για τους σκοπούς του demo υπήρχαν αόρατα σύνορα που μας περιόρισαν στη Δήλο και στη Μύκονο. Μάλιστα, λέγεται και μία απίθανη ατάκα από κάποιον χαρακτήρα, ότι «η Μύκονος είναι για να κάνουμε όσα δεν επιτρέπονται στη Δήλο»!
Περιττό να πούμε ότι οι περιοχές είναι χάρμα οφθαλμών, σχεδιασμένες όχι μόνο σύμφωνα με τον αρχαίο πολιτισμό αλλά και με τη Μεσογειακή μαγεία. Η φύση είναι γεμάτη ήλιο και βλάστηση με ζωντανά χρώματα, που βέβαια περιλαμβάνει γνωστή χλωρίδα, όπως ελαιόδεντρα και θυμάρια. Η αρχιτεκτονική των κτιρίων είναι μάλλον μοιρασμένη μεταξύ της αρχαίας και της σύγχρονης εποχής. Έτσι είδαμε μεγαλόπρεπα αρχοντικά και ναούς με κίονες και αρχαία σχέδια, αλλά και απλά σπίτια από πέτρα, ασβέστη και γαλάζια μπογιά, ίδια με τα παραδοσιακά κτίσματα των σημερινών νησιών.
Αντίστοιχη ιστορική ακρίβεια υπάρχει και στις ενδυμασίες, τόσο των πολιτών όσο και των στρατιωτών. Εννοείται πως, εκτός “cutscene” διαλόγων, ακούγονται διάσπαρτες ελληνικές εκφράσεις παντού, στα αρχαία εννοείται, οπότε το Odyssey αποτελεί τη χαρά -ή και την εκδίκηση- του τριτοδεσμίτη (άντε, ξεκινήστε οι millennials να google-άρετε τι είναι αυτό). Επίσης -μαντέψτε τι- ακούγεται συχνά η ελληνική «μ» word, ακόμα και εντός διαλόγων! Έχετε όμως και δύο ζώα να σας συνοδεύουν. Ο Φόβος είναι το άλογο σας, που μπορείτε να καλέσετε ανά πάσα στιγμή, ενώ ο Ίκαρος ο αετός σας (τι άλλο θα ήταν με τέτοιο όνομα) που επίσης είναι πάντα διαθέσιμος και ενεργεί όπως ο Senu στο Origins.
Στο τελευταίο μέρος του event, είχαμε την επιλογή να παίξουμε μία μεγάλη μάχη, είτε ως ναυμαχία είτε στη στεριά. Επιλέξαμε τη μάχη στο έδαφος, αφού αντίθετα από τις ναυμαχίες, αποτελεί εντελώς νέο στοιχείο στον κόσμο του Assassin’s Creed. Εδώ βρίσκεστε σε ένα μεγάλο πεδίο μάχης, που είναι γεμάτο με συμμάχους και εχθρούς, και βέβαια επικρατεί μία -φαινομενικά- χαοτική κατάσταση. Ο σκοπός σας είναι να σκοτώσετε τους αρχηγούς του αντίπαλου στρατού, και φυσικά να το κάνετε πριν η άλλη πλευρά κάνει το ίδιο σ’εσάς πρώτα. Μπορείτε να εστιάσετε μόνο στους αρχηγούς, ή να μπείτε στο πεδίο και να σκοτώνετε στρατιώτες, αβέρτα. Για να λέμε τα πράγματα με τ’όνομα τους, αποτελεί περισσότερο μία ευκαιρία για να «ξεδώσετε», δηλαδή να σκοτώνετε όποιον βρείτε μπροστά σας, χωρίς να ανησυχείτε αν είναι αθώος πολίτης, ούτε να σκέφτεστε το stealth. Για να καταλάβετε, το Conquest Mode, όπως λέγεται επίσημα, θυμίζει έντονα το Legends of Troy που είχε κυκλοφορήσει πριν από 7 χρόνια.
Ήδη είπαμε πολλά, από ένα απλό demo, οπότε φανταστείτε πόσα ακόμα θα έχουμε να σας μεταφέρουμε, όταν κυκλοφορήσει το παιχνίδι, στις 5 Οκτωβρίου. Μέχρι τότε, keep calm and… visit Greece!
