Banishers: Ghosts of New Eden Review

Το Ghosts of the New Eden είναι το καινούργιο Action RPG της Don’t Nod που σίγουρα θα σας ξυπνήσει μνήμες από το εξαιρετικά ατμοσφαιρικό Vampyr. Συνοπτικά, είναι κατά κάποιον τρόπο ένα… Ghostbusters εποχής, αφού το πρωταγωνιστικό δίδυμο αναλαμβάνει χρέη εξαγνισμού και βοηθά βασανισμένα πνεύματα να περάσουν στην αντιπέρα όχθη, προκειμένου να βρουν την αιώνια γαλήνη στην ανυπαρξία. Σχεδόν μυθικές φιγούρες, οι Banishers είναι ταυτόχρονα ικανότατοι μαχητές και ιερείς που μέσω μυστικιστικών τελετών βοηθούν τους νεκρούς στο τελευταίο τους ταξίδι, ειδικά σε περιπτώσεις που ο αποθανών δεν θέλει να αποδεχθεί εύκολα ότι το νήμα της ζωής του έχει κοπεί, αποφασίζοντας να συνεχίζει να περιπλέκεται στις υποθέσεις των ζωντανών.

Μια τέτοια δύσκολη περίπτωση αναλαμβάνουν οι Banishers Red Mac Raith και Atrea Duarte μετά από την έκκληση για βοήθεια του μέντορα τους Charles. Οι Duarte και Mac Raith εκτός από πεπειραμένοι κυνηγοί φαντασμάτων είναι και εραστές, επομένως ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του φίλου τους χωρίς δεύτερη σκέψη, αφού το υπερατλαντικό ταξίδι στην New Eden (σ.σ. η Αμερική του 17 αιώνα) είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τυχοδιωκτισμό.

Φυσικά με το που πατάνε το πόδι τους στην νέα γη, τα πράγματα πάνε εξαιρετικά στραβά και το πρώτο βράδυ, η Atrea δολοφονείται από ένα διαβολικό πνεύμα που έχει διαταράξει την ισορροπία και την ηρεμία των άποικων της περιοχής. Ο δεσμός του ζεύγους όμως είναι τόσο δυνατός που η Atrea στοιχειώνει τον Red προκειμένου να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει αυτόν τον εφιάλτη προτού μεταβεί και αυτή με την σειρά της στην επόμενη ζωή…

Η καθημερινότητα ενός Banisher περιλαμβάνει μεν την μάχη με τα πνεύματα που έχουν ξεχάσει την προηγούμενη ζωή τους αλλά κατά βάση, το σημαντικότερο κομμάτι της εμπειρίας βρίσκεται στην εξερεύνηση, στην έρευνα και τελικώς στην ανάκριση των στοιχειωμένων κατοίκων προκειμένου να ξετυλιχθεί το κουβάρι και να αναλυθούν τα κίνητρα των φαντασμάτων. Πάντα άλλωστε υπάρχει κάτι που τους κρατάει δέσμιους στον κόσμο των ζωντανών – ο ρόλος σας θυμίζει το ρόλο ιδιωτικού ερευνητή. Φυσικά το κάθε μέλος της ομάδας έχει τις δικές του ικανότητες.

Η Atrea μπορεί να δει άυλες εκκλήσεις ενέργειας όντως φάντασμα και η ίδια (τα οποία οδηγούν σε αποδεικτικά στοιχεία ή λοιπά πνεύματα) αλλά ο Red είναι αυτός που αλληλοεπιδρά με τον φυσικό κόσμο και ανακρίνει τους κατοίκους. Μέσω ενός παραδοσιακού dialog tree, o Red μιλά με τους χωρικούς και τα ανήσυχα πνεύματα, προσπαθώντας να καταλάβει τι τελικά συμβεί, υπόθεση που μόνο απλή δεν αποδεικνύεται αφού δεν είναι κανείς ιδιαίτερα συνεργάσιμος και ειλικρινής απέναντι του.

Η κάθε επιμέρους έρευνα τελικά ολοκληρώνεται με τον Mac Raith σε ρόλο δικαστή, αφήνοντας τον αντιμέτωπο με τρείς επιλογές: η απόφαση για Banish ή Ascend καθοδηγεί το πνεύμα σε αιώνια τιμωρία ή  γαλήνη αντίστοιχα και ο στοιχειωμένος λυτρώνεται από τον ξενιστή του. Η τρίτη, όχι και τόσο αλτρουιστική επιλογή, είναι το Blame, στην οποία ο Red θεωρεί υπεύθυνο τον ζώντα για την διαταραχή των ψυχών και κατ’ επέκταση τον ίδιο τον δαιμονισμό του – η τιμωρία του; Θάνατος.

Η θυσία αρκετών αποίκων μέσω αυτής της καταδίκης αποτελεί τον μοναδικό τρόπο για την διοχέτευση μεγάλης ποσότητας πνευματικής ενέργειας, όπου είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση μιας αρχαίας, απαγορευμένης τελετουργίας που θα επιτρέψει στην Atrea να μεταβεί και πάλι στον κόσμο των ζωντανών.

Παρόμοιο στήσιμο και ηθικό δίλλημα έθετε εν μέρει και το Vampyr – εδώ όμως δεν έχει και τόσο βαρύνουσα σημασία αφού η πρώτη απόφαση που θα λάβετε θα είναι και η πιο σημαντική. Θα τιμήσει ο Red την επιθυμία της Atrea για αιώνια λήθη ή θα προσπαθήσει να την αναστήσει με κάθε τίμημα; Οποιαδήποτε παρέκκλιση από τον στόχο δεν είναι εγγυημένη αφού ποτέ δεν γίνεται ξεκάθαρο πόσοι πρέπει να θυσιαστούν προκειμένου να επανενώσετε το ζευγάρι.

O υπόλοιπος χρόνος αναλώνεται στην μάχη – και εδώ τα πράγματα είναι εξόχως ενδιαφέροντα, με τις κλασικές light & heavy επιθέσεις και τις αναθέσεις πλήκτρων για parry και block. Με το πάτημα του Triangle, γίνεται η εναλλαγή μεταξύ του Red και της Atrea (εφόσον η δεύτερη έχει αρκετό energy). Ο Red επιτίθεται εναλλάξ με ένα δαδί και ένα σπαθί ενώ αργότερα αποκτά ένα τουφέκι – η Atrea από την άλλη επιτίθεται με γροθιές στα specters και έχει μερικές ιδιαίτερες ικανότητες που την κάνουν πιο ευέλικτη στο πεδίο της μάχης. Το leap την τηλεμεταφέρει απευθείας στον εχθρό που έχετε κάνει lock on, ενώ το outburst είναι μια ΑΟΕ επίθεση που βοηθάει να έχετε τον έλεγχο. Τίποτε εξεζητημένο αλλά και τίποτε που να χαλάει την εμπειρία. Το μόνο αρνητικό είναι ότι τα specters δεν είναι αρκετά και όλα έχουν παρόμοιο A.I. συν το ότι η εκτέλεση του parry είναι λίγο δύσκολη. Το Banishers έχει επίσης και κάποια στοιχεία RPG, όπως leveling, αλλαγή οπλισμού και skill trees τα οποία είναι μεν εκτιμητέα αλλά δεν αλλάζουν ιδιαίτερα το gameplay.

Συνολικά το Banishers προτείνεται στους φίλους του Vampyr και σε όσους θέλουν να παίξουν ένα story-driven action RPG. Η μάχη του δεν έχει ιδιαίτερο βάθος αλλά το παιχνίδι είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και οι χαρακτήρες είναι ιδιαίτερα προσεγμένοι. Αν θεματικά σας φαίνεται ενδιαφέρον, σίγουρα δεν θα σας απογοητεύσει.

Ανάπτυξη: Don’t Nod Έκδοση: Focus Διάθεση: AVE