Όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το νέο Assassin’s Creed από τη Ubisoft, η εταιρεία έδωσε μια υπόσχεση στους fans: ότι με το Mirage το franchise θα επιστρέψει στην ρίζες του, αποτίνοντας ένα φόρο τιμής στα πρώτα παιχνίδια της σειράς. Με φόντο την ατμοσφαιρική Βαγδάτη, το νέο video game υπόσχεται να ακολουθήσει τον Basim Ibn Ishaq, ένα γνώριμο χαρακτήρα από το Assassin’s Creed Valhalla, σε μια νέα περιπέτεια, που τοποθετείται ξανά στη Μέση Ανατολή. Σίγουρα τα αιμοβόρα Origins και Valhalla έδωσαν ωραίες στιγμές, όμως ήταν αρκετά μακριά από το μεθοδικό και λιγότερο action-heavy gameplay των παλαιότερων Assassin’s Creed. Για να δούμε, λοιπόν! Το Mirage εκπληρώνει τον προορισμό του;
Υπόθεση
Πρωταγωνιστής του νέου τίτλου είναι ένας νεαρός κλέφτης, ο Basim Ibn Ishaq, του οποίου η φιλοδοξία ξεπερνά κατά πολύ τις μικροκλοπές, στα στενά της Βαγδάτης του 9ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του χαλιφάτου των Αββασιδών. Βαθύτερος στόχος του είναι να χρησιμοποιήσει τα ταλέντα του για ένα μεγαλύτερο σκοπό και θα του δοθεί τελικά η ευκαιρία από κλέφτης του δρόμου να μεταμορφωθεί σε… assassin.
Λαμβάνοντας χώρα αρκετά χρόνια πριν από τα γεγονότα του έπους των Βίκινγκς, το Mirage θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η ιστορία προέλευσης του Basim και ο αγώνας του εναντίον του Τάγματος των Αρχαίων (των μελλοντικών Ναϊτών), μιας ισχυρής, σκοτεινής ομάδας που χρησιμοποιεί τη Βαγδάτη και τον πληθυσμό της για τους δικούς της σκοπούς. Αθώοι κακοποιούνται, η ελευθερία απογυμνώνεται και η πόλη υποφέρει. Όπως και στο Assassin’s Creed Unity, υπάρχει μια έντονη εστίαση στους Assassins ως ομάδα, με τις παράξενες τελετουργίες και τις τάξεις τους.
Σε όλη του τη ζωή, ο Basim στοιχειωνόταν από οράματα ενός τερατώδους jinni, το οποίο η φίλη του Nehal τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει. Αρχικά, ο Basim προσπαθεί να ενταχθεί στους Hidden Ones, αλλά απορρίπτεται κατηγορηματικά. Σε μια προσπάθεια να αποδείξει την αξία του, ο ήρωας μπαίνει κρυφά στο παλάτι του χαλίφη για να κλέψει ένα σεντούκι που αναζητούν τόσο οι Hidden Ones όσο και το Τάγμα των Αρχαίων. Καταφέρνει να ανοίξει το σεντούκι και να βρει ένα artifact που μοιάζει με δίσκο. Αυτό ενεργοποιείται με το άγγιγμά του και του δίνει μια σύντομη όραση πριν τον διακόψει ο χαλίφης. Στη συνέχεια, η Nehal αναγκάζεται να σκοτώνει το χαλίφη για να σώσει τον Basim, γεγονός που καταλήγει σε σφαγή όλων των γνωστών κλεφτών στο Anbar.
Ο Basim πληγωμένος κατηγορεί τη Nehal για τη σφαγή, οι δρόμοι τους χωρίζουν και δραπετεύει από την πόλη με τη βοήθεια της Roshan που τον μεταφέρει στο ορεινό φρούριο των Hidden Ones στο Alamut. Τα επόμενα χρόνια, ο Basim εκπαιδεύεται υπό την Roshan και τελικά μυείται στους Hidden Ones. Στη συνέχεια, ο μέντορας Rayhan αποφασίζει να στείλει ένα απόσπασμα στην πόλη με επικεφαλής τον Basim και την Roshan. Φτάνοντας στη Βαγδάτη, ο Basim μαθαίνει ότι πέντε μέλη του Τάγματος έχουν διεισδύσει στα υψηλότερα επίπεδα εξουσίας του χαλιφάτου και το εκμεταλλεύονται για ένα σκοπό. Η ιστορία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ευχάριστη, χωρίς ωστόσο να αποτελεί το “δυνατό” σημείο του τίτλου. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι χαρακτήρες φαίνονται λίγο αδύναμοι, χωρίς την ανάπτυξη και την εξέλιξη που θα αναμέναμε, ενώ το σενάριο κινείται σε ένα γνώριμο ύφος που το έχουμε συναντήσει κι άλλες φορές στη σειρά.
Gameplay
Είναι γεγονός ότι το Mirage εντάσσεται στην open-world λογική των προηγούμενων παιχνιδιών, με διαφορετικό σχεδιασμό αποστολών και μοναδικά σκηνικά, που είναι αδύνατο να αφήσουν αδιάφορους αυτούς που θα το επιχειρήσουν. Εδώ, το parkour φαίνεται να μη γνωρίζει περιορισμούς. Το Mirage είναι ένα γνήσιο action-adventure stealth game που επιστρέφει πράγματι στις ρίζες του. Το focus ability του Basim επιβραδύνει δραστικά το χρόνο, τον βοηθά να εντοπίζει εχθρούς ή να τηλεμεταφέρεται σε αυτούς πριν τους δολοφονήσει. Πρόκειται για ένα skill αρκετά… διασκεδαστικό, που προσφέρει απόλαυση κάθε φορά που ο παίκτης το εκτελεί.
Όπως σε πολλά από τα παιχνίδια Assassin’s Creed, οι στόχοι πρέπει να παρακολουθούνται και να αναλύονται. Ο Basim ενθαρρύνεται συνεχώς, από τους διάφορους μέντορες και φίλους του, να πάρει τα πράγματα αργά. Οι δολοφονίες είναι το τελικό αποτέλεσμα ενός μεθοδικά ρυθμισμένου σκηνικού: η εξάλειψη των φρουρών, η απόκρυψη σε θάμνους ή κοντέινερ, η επίπονη εργασία για την απομάκρυνση των εμποδίων και, τέλος, η εξάλειψη ενός στόχου ήταν συνεχώς ικανοποιητική.
Στο Mirage οι παίκτες καλούνται να τα βγάλουν πέρα, αξιοποιώντας ένα γνώριμο οπλοστάσιο. Ο assassin χρησιμοποιεί το ξίφος του και τα hidden blades, συνδυαστικά με άλλα εργαλεία όπως οι βόμβες καπνού ή μαχαίρια ρίψης. Στη μάχη έχουμε κανονικές ή πιο δυνατές επιθέσεις, parry, και το απαραίτητο dodge, που είναι απαραίτητο κάθε φορά που η κόκκινη αύρα των εχθρών υποδηλώνει ότι θα εκτελέσουν βαρύ χτύπημα. Όσο το παιχνίδι προχωρά, οι εχθροί είναι πιο επικίνδυνοι. Βαριά εξοπλισμένοι εχθροί, χρησιμοποιούν περισσότερο ισχυρά χτυπήματα και είναι ευάλωτοι μόνο σε πισώπλατες επιθέσεις. Τα γνώριμα σε όλους blackbox missions επέστρεψαν, ενώ διάφορα mounts όπως άλογα και καμήλες κάνουν ευκολότερες και πιο διασκεδαστικές τις μετακινήσεις. Αυτό που πρέπει να περιμένουν οι fans είναι ένας μικρότερης κλίμακας χάρτης σε σχέση με αυτόν των προηγούμενων “RPG” Assassins Creed τίτλων, που είναι όμως ικανοποιητικός.
Βούτυρο στο… ψωμί των παικτών είναι φυσικά το eagle vision του χαρακτήρα, με το οποίο μπορούν να παρατηρούν τα σημεία ενδιαφέροντος και τους εχθρούς στον χώρο. Παράλληλα υπάρχει και ο γνώριμος αετός, ο οποίος έρχεται να χαρτογραφήσει τις τοποθεσίες των αντικειμένων και εχθρών από ψηλά. Το σύστημα levelling, που είδαμε στα τελευταία παιχνίδια, δεν υπάρχει πλέον και έχει αντικατασταθεί από ένα σχετικά απλό skill tree.
Γραφικά & ήχος
Σχετικά με το τεχνικό κομμάτι του παιχνιδιού, είχαμε δύο επιλογές: quality και performance, που έρχονται να προσφέρουν καλύτερη ανάλυση και frame rate αντίστοιχα. Επιλέξαμε να παίξουμε κατά βάση στο quality, σε κονσόλα Xbox Series X, δοκιμάζοντας όμως ταυτόχρονα και το performance. Μας έκανε θετική εντύπωση ότι και τα δύο modes λειτουργούν εξαιρετικά καλά, με κάποια μεμονωμένα ίσως προβληματάκια που δε χαλούν την εμπειρία του παίκτη. Έχουμε εκπληκτικά τοπία και περιβάλλοντα, το γνωστό “γεμάτο” κόσμο του Assassin’s Creed αλλά και μερικά μοντέλα χαρακτήρων που υστερούν στο σχεδιασμό. Σε αυτά, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε κάποιους περίεργους μη-ρεαλιστικούς φωτισμούς, ειδικά στους κλειστούς χώρους.
Το voice-acting είναι ως συνήθως αξιοπρεπές στο τυπικό στυλ της Ubisoft και η μουσική με τις ατμοσφαιρικές μεσοανατολίτικες μελωδίες είναι αυθεντική και καθηλωτική. Φαίνεται ότι η Ubisoft προσπάθησε να σεβαστεί τον πολιτισμό της περιοχής, ενσωματώνοντας αρκετά αραβικά στοιχεία. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό.
Συνοψίζοντας:
Στο Assassin’s Creed Mirage σίγουρα δεν υπάρχει κάποια τρελή… επανάσταση ή κάποιο στοιχείο που να φωνάζει next-gen. Η Ubisoft πρόσφερε ένα ενδιαφέρον παιχνίδι, πατώντας πάνω σε μια γνώριμη και ασφαλή συνταγή. Οι περισσότεροι φίλοι του εν λόγω franchise ενθουσιάζονται με το Hidden Blade, το parkour και το stealth. Στο Mirage έχουμε σε αφθονία και τα τρία και μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν με αρκετές δόσεις νοσταλγίας. Αν δούμε το παιχνίδι από αυτή τη σκοπιά, σίγουρα ο τίτλος εκπλήρωσε τον προορισμό του!
Ανάπτυξη: Ubisoft Bordeaux, Έκδοση: Ubisoft και Διάθεση: CD Media
The Good
- Η Βαγδάτη στα καλύτερά της . Νοσταλγικό "ταξίδι" στις ρίζες του franchise . Μεθοδικό gameplay
The Bad
- Μικρά προβληματάκια στο σχεδιασμό των μοντέλων . Κάπως "χαλαρή" ιστορία . Πατά σε μια δοκιμασμένη συνταγή και δεν υπάρχουν εκπλήξεις
-
ΓΡΑΦΙΚΑ
-
ΗΧΟΣ
-
GAMEPLAY
-
ΑΝΤΟΧΗ