Τα stealth games άργησαν να «πάρουν μπρος», κυρίως γιατί απαιτούν καλή αντίληψη του χώρου και ακριβή χειρισμό του χαρακτήρα. Έτσι πρακτικά ξεκίνησαν να εδραιώνονται με την εμφάνιση των 3D GPU, που διαμόρφωσαν το τοπίο των videogames όπως τα ξέρουμε σήμερα. Συγκεκριμένα, οι πρώτοι δυνατοί τίτλοι αυτού του genre ήταν το Thief, το 1998 και το Splinter Cell, το 2002. Σε ένα περίπου ίδιο χρονικό διάστημα, το 2007, γνωρίσαμε το πρώτο Assassin’s Creed, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και παραδειγματισμού για το stealth αρκετών μεθεπόμενων παιχνιδιών. Οι μηχανισμοί που χρησιμοποίησε ήταν άρτιοι και καλοσχεδιασμένοι, γι’αυτό και ο εν λόγω τίτλος κατάφερε να κερδίσει την καρδιά, το μυαλό, τον χρόνο και τα χρήματα των gamers. Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως δεν υπήρχαν περιθώρια βελτίωσης, κάτι που φάνηκε από τις προσθήκες και αλλαγές που υπέστη σταδιακά η σειρά, μέχρι να φτάσουμε σήμερα από το action stealth σε μία πλήρη RPG εμπειρία. Πάμε όμως να κάνουμε μία βόλτα στη λεωφόρο των αναμνήσεων, για να δούμε πόση δουλειά έχει πέσει ώστε να έχουμε σήμερα το εκπληκτικό αποτέλεσμα που καταφέρνει να μας προσφέρει η Ubisoft στα πιο πρόσφατα Assassin’s Creed, κυρίως στα Origins και Odyssey.
Wherever I may roam
Μπορεί σήμερα να θεωρούμε δεδομένο το open world για κάθε ΑΑΑ παιχνίδι, όμως τότε, αν και τεχνικά εφικτό, δεν ήταν τόσο σημαντικό ώστε να υλοποιείται κατά κανόνα. Σε καμία περίπτωση όμως το πρώτο δεν ήταν ένα γραμμικό game, αλλά αντίθετα υιοθέτησε μία λογική ημι-ανοικτού κόσμου. Δηλαδή κάθε πόλη ήταν ένα ελεύθερο sandbox, ενώ το ίδιο ίσχυε και για τους επαρχιακούς δρόμους που τις συνέδεαν, αλλά ολόκληρος ο κόσμος δεν ήταν seamless. Τώρα βέβαια στο Odyssey δεν τίθεται πλέον τέτοιο θέμα.
Κοίτα μαμά, χωρίς μπρατσάκια
Εντάξει, κατανοητό. Τυλιγμένος με ένα σωρό ύφασμα και αρματωμένος με κάτι κιλά μέταλλο, δεν είναι ότι πιο εύκολο να επιδοθείς στο κολύμπι. Παρ’όλα αυτά υπάρχει διαφορά μεταξύ της δυσκολίας στην επίπλευση, και του instant death κατά την παραμικρή επαφή με το νερό! Στο πρώτο Assassin’s Creed, λες και ήταν λάβα ή οξύ… Αυτό το εμπόδιο όχι μόνο έχει ξεπεραστεί, αλλά τώρα πια υπάρχουν εκτενείς περιοχές κάτω από το νερό, και αρκετές υποβρύχιες δραστηριότητες. Όλα προς ελεύθερη εξερεύνηση, αρκεί βέβαια να παρακολουθείς και τον μετρητή της αναπνοής σου.
Ο γητευτής των αλόγων
Ναι, και όμως στο πρώτο παιχνίδι της σειράς υπήρχε η επιλογή να μετακινηθείς με άλογο, τουλάχιστον στους επαρχιακούς δρόμους, όπου η απόσταση μεταξύ των πόλεων ήταν (σχετικά) μεγάλη. Όμως αυτός ο μηχανισμός ήταν κάπως… αμήχανος, καθώς είχε αντιμετωπιστεί σαν κάτι δευτερεύον. Τώρα στα Origins και στο Odyssey, η ιππασία έχει ραφιναριστεί σημαντικά ως προς τον χειρισμό. Υπάρχει η επιλογή να έχεις το δικό σου άλογο και να το καλείς όποτε θέλεις, να αγοράζεις όποιο άλλο θέλεις, ή απλά να το παίρνεις (αρκεί να μη σε πάρουν χαμπάρι και σε κυνηγάνε), ενώ στο Origins μπορούσες να έχεις ακόμα και καμήλα!
Magneto
Στα παιχνίδια ο χειρισμός όσο φυσικός και αν φαίνεται, πάντα έχει δικλείδες ασφαλείας. Ίσως δεν το αντιλαμβάνεσαι, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσες να πετύχεις 100% το σημείο εκείνο που πρέπει να πιαστείς, πηδώντας π.χ. από μία ταράτσα σε μία άλλη, χωρίς να πέσεις και να τσακιστείς. Όταν λοιπόν πλησιάσεις (σε ικανοποιητικό βαθμό) το σημείο-στόχο, το παιχνίδι αναλαμβάνει ως «αυτόματος πιλότος» να σε «προσγειώσει» εκεί που πρέπει. Αυτό είναι ένας μηχανισμός που τον λέμε μαγνητισμό. Το πρώτο παιχνίδι το παράκανε λίγο σε αυτό τον τομέα, με αποτέλεσμα ο χαρακτήρας να οδηγείται παρά τη θέληση μας σε landing points, και να εμποδίζεται το platforming. Πλέον αυτό το κομμάτι του χειρισμού είναι πολύ fluid και ομαλό, δίνοντας μία εξαιρετική αίσθηση του παρκούρ.
We need guns… lots of guns
Ένας ασασίνος μπορεί να είναι ικανός, αλλά δεν είναι… φονικό όπλο από μόνος του. Έτσι ένα αξιοπρεπές οπλοστάσιο είναι αυτό που χρειάζεται για να εκτελέσει επιτυχώς τον στόχο του. Στο πρώτο Assassin’s Creed είχαμε μόνο τη χαρακτηριστική κρυφή λεπίδα, ένα σπαθί και ένα στιλέτο. Στο timeline πριν την ίδρυση της Assassin Order δεν υπάρχει hidden blade, όμως όπως θα δείτε και στο Odyssey, το gameplay έχει εμπλουτιστεί με πολλά, διάφορα και εντυπωσιακά όπλα. Σπαθιά, βαριοπούλες, κοντάρια, αυτοσχέδιες βόμβες, ασπίδες, κ.ά. Μπορείτε να τα βρείτε, να τα αγοράσετε, να τα αναβαθμίσετε και να τα επισκευάσετε.
Fashion influencer
Ο Αλέξιος και η Κασσάνδρα είναι Σπαρτιάτες, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ντύνονται… σπαρτιάτικα! Στο πρώτο παιχνίδι ο Altair είχε μόνο μία ενδυμασία. Η οποία βέβαια ήταν εκπληκτικά σχεδιασμένη και αξιομνημόνευτη! Αλλά επειδή δεν είμαστε όλοι σαν τον Mark Zuckerberg, θέλουμε μία ποικιλία στις επιλογές ένδυσης μας. Τώρα πλέον μπορείτε να επιλέγετε μεμονωμένα τα κομμάτια της στολής σας, ώστε να φτιάχνετε την εμφάνιση που πραγματικά θέλετε. Αφήστε που το καθένα από αυτά έχει και δυνατά stats για να σας βοηθούν στην επιβίωση σας.
Η αετίσια σου η ματιά
Επικίνδυνη η δουλειά του επαγγελματία εκτελεστή, γι’αυτό πρέπει να έχει τα μάτια του 14. Βέβαια ακόμα καλύτερα από πολλά μάτια, είναι να έχει… super-powered όραση! Για παράδειγμα να κάνει highlight με διαφορετικά χρώματα (αύρες) τους εχθρικούς από τους φιλικούς NPC, να βρίσκει εύκολα συγκεκριμένα αντικείμενα και objectives, κτλ. Αυτό στο πρώτο παιχνίδι λεγόταν eagle vision, και ομολογουμένως ήταν χρήσιμο. Πλέον, αντί να έχετε εσείς το «αετίσιο βλέμμα», στο Origins και στο Odyssey το έχει ένας πραγματικός αετός, που λειτουργεί ως companion. Μάλιστα, με αυτό τον τρόπο, ο εν λόγω μηχανισμός έχει βελτιωθεί όχι μόνο τεχνικά αλλά και εικαστικά. Καθώς ο αετός πετάει σε μεγάλο ύψος, το πεδίο όρασης του ανιχνεύει πολλά περισσότερα απ’ότι εσείς στο έδαφος. Δεύτερον, δεν «αλλοιώνονται» τα χρώματα για χάρη της tactical προσέγγισης, αλλά αντίθετα βλέπετε τον κόσμο ακόμα πιο εντυπωσιακό, σα να κάνετε λήψη από drone!
Καλωσορίσατε στον πραγματικό κόσμο
Όπως είναι γνωστό πλέον (μετά από μία δεκαετία δεν αποτελεί spoiler), οι ιστορικές περίοδοι που εξερευνούμε στα Assassin’s Creed, υλοποιούνται μέσα στο μυαλό ενός χαρακτήρα στη σύγχρονη εποχή. Αυτό γίνεται με μία συσκευή που λέγεται Animus και επιτρέπει την πρόσβαση σε γενετικές μνήμες, που κανονικά είναι απροσπέλαστες από το ανθρώπινο μυαλό. Έτσι σε κάθε παιχνίδι, για κάθε χαρακτήρα εποχής, έχουμε και έναν άλλο στη σημερινή περίοδο. Στο πρώτο παιχνίδι είδαμε τον σύγχρονο κόσμο σαν… interactive cutscenes, δηλαδή απλά περπατώντας και κάνοντας απλοϊκά actions στο χώρο. Τώρα πια οι σύγχρονοι χαρακτήρες, βιώνουν σε μεγαλύτερο βαθμό το λεγόμενο bleeding, δηλαδή τη συνένωση αναμνήσεων, εμπειριών και γνώσεων από τους ιστορικούς προγόνους τους. Αυτό τους επιτρέπει να εκτελούν platforming και assassinations ακόμα και όταν αποσυνδέονται από το Animus!
Ήταν ένα μικρό καράβι
Πάνω από το 70% του πλανήτη μας, καλύπτεται από νερό. Έτσι οι ευκαιρίες για περιπέτεια σε αυτό, αυξάνονται σημαντικά όταν το εκμεταλλευτούμε σωστά. Στο πρώτο παιχνίδι, το νερό ήταν λίγο και υπήρχε μόνο ως background στοιχείο. Τώρα πια έχουμε ποτάμια, λίμνες, πελάγη και ωκεανούς, τα οποία διασχίζουμε με διάφορα πλεούμενα, από απλές βάρκες μέχρι ολόκληρα πολεμικά πλοία. Μπορούμε να επιδιδόμαστε σε επικές ναυμαχίες, να κάνουμε πειρατεία κερδίζοντας λάφυρα και πλήρωμα, ακόμα και να κάνουμε καταδύσεις ανακαλύπτοντας ναυάγια και χαμένους θησαυρούς!
ΑΕΡΑ!!!
Το πρώτο παιχνίδι είχε καθαρά stealth προσέγγιση. Σκοπός ήταν να πλησιάσεις το στόχο σου χωρίς να γίνεις αντιληπτός, και να του καταφέρεις το kill χωρίς να καταλάβει από που του ήρθε. Στο Odyssey η Ubisoft μας δίνει την ευκαιρία να… ξεσπαθώσουμε και να ξεσπάσουμε. Πέρα από τα stealth missions, υπάρχουν και τα πεδία μάχης. Εκεί διεξάγεται κανονικός πόλεμος μεταξύ δύο στρατοπέδων, όπου το stealth δεν έχει θέση, και το παιχνίδι αποκτά αποκλειστικά action κατεύθυνση. Κάτι σαν το gang wars του Syndicate, αλλά πολύ πιο μεγαλεπήβολο, εντυπωσιακό και εθιστικό… aka, επικό!
Going postal
Στο πρώτο Assassin’s Creed, αν προσπαθούσες να επιτεθείς αδιακρίτως σε ότι κινείται, ή θα σε σκότωναν τελικά οι φρουροί, ή θα ερχόταν το game over, αφού η Assassin Order απαγορεύεται να σκοτώνει αθώους πολίτες. Πλέον στο Odyssey έχουν αρθεί όλοι αυτοί οι περιορισμοί, και μπορείτε να βγάλετε ελεύθερα τον serial killer που κρύβετε μέσα σας. Επειδή τυπικά στο Odyssey το creed των assassins δεν υφίσταται ακόμα, προ-Χριστού, μπορείτε να επιτεθείτε ή και να σκοτώσετε όποιον θέλετε, χωρίς συνέπειες. Βέβαια τόσο οι φρουροί, όσο και οι ίδιοι οι πολίτες θα αντεπιτεθούν, αφού όπως όλα τα πράγματα, ου γαρ…
Καμάκι & μπλα-μπλα
Η αλήθεια είναι πως οι interactive διάλογοι άργησαν να εμφανιστούν στο Assassin’s Creed. Με την ενεργοποίηση κάποιας cutscene, το μόνο που κάνατε παλαιότερα ήταν να κάθεστε και να βλέπετε ένα script που εκτυλισσόταν αυτόματα. Τώρα υπάρχουν κανονικοί και πλήρεις διάλογοι, με δευτερεύουσες και κύριες επιλογές. Έχουμε όμως και πιο ενδιαφέρουσες ατάκες, με τις οποίες μπορείτε να φλερτάρετε, και αν θέλετε -και το καταφέρετε- να προχωρήσετε στη… third base, όπως λένε στα ξένα. Επιπλέον, κάποιες από τις επιλογές που θα κληθείτε να κάνετε, όσο ανεπαίσθητες και αν φαίνονται αρχικά, καθορίζουν το gameplay αλλά και την εξέλιξη της υπόθεσης, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
A role to play
Όπως είπαμε, το Assassin’s Creed έχει εξελιχθεί σε μία πλήρη RPG εμπειρία, από τότε που ξεκίνησε ως ένα απλό action game με κατεύθυνση stealth. Τώρα πλέον έχουμε εξοπλισμό με διαφορετικά stats το κάθε κομμάτι, κύριες αποστολές και side quests με πολλαπλές επιλογές ολοκλήρωσης, και βέβαια για να συμπληρωθεί η εικόνα, δέντρα ικανοτήτων! Ενώ στο πρώτο παιχνίδι αποκτούσαμε αυτόματα κάποια standard skills προχωρώντας την υπόθεση, τώρα υπάρχουν τρία skill trees, και μάλιστα με κάποιες ικανότητες να έχουν τη δυνατότητα αναβάθμισης ώστε να γίνονται όλο και πιο ισχυρές.
Ψάξε, ψάξε, δεν θα με βρεις!
Εξέλιξη όμως δε σημαίνει μόνο προσθήκες, αλλά γενικά αλλαγές, ακόμα και αν πρόκειται για αφαίρεση χαρακτηριστικών. Έτσι π.χ. απουσιάζουν πλέον οι μηχανισμοί crowd blending, δηλαδή να ανακατεύεστε σε μπουλούκια και να κάθεστε σε παγκάκια. Αυτό γινόταν για να κρύβεστε από φρουρούς αλλά και για να κρυφακούτε συζητήσεις. Θα ήταν ψέματα αν λέγαμε πως δε μας λείπει, καθώς ήταν ισχυρό στοιχείο του stealth, όμως από την άλλη ο κόσμος του Assassin’s Creed είναι τώρα πια τόσο μεγαλύτερος και εμπλουτισμένος, που υπερ-καλύπτεται αυτή η «απώλεια».
Με τόσες εξελίξεις που τελικά έκαναν τη σειρά ένα από τα πιο δυνατά franchises στο χώρο του gaming, με δικά του βιβλία, comics, ακόμα και ταινία, ανυπομονούμε να δούμε τι άλλο θα σκεφτεί η Ubisoft. Εσείς τι λέτε; Φαντάζεστε πως θα είναι το Assassin’s Creed σε άλλα δέκα χρόνια;
Το Assassin’s Creed: Odyssey κυκλοφορεί για PCDD , Xbox One, PlayStation 4 από την CD Media.
