Assassin’s Creed: Origins Review

Φέτος (2017) συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την ήμερα που ο κόσμος του Assassin’s Creed μας συστήθηκε για πρώτη φορά, με το πρώτο παιχνίδι της σειράς να χαρακτηρίζεται δικαιολογημένα «επαναστατικό» για την εποχή που κυκλοφόρησε. Η Ubisoft μέσα στο χρονικό διάστημα των 10 ετών «πέρασε» τη δημοφιλή σειρά από διαφορετικά στάδια, με την ανάπτυξη και την στασιμότητα να διαδέχεται η μία την άλλη. Με τα δύο τελευταία Assassin’s, Unity και Syndicate, που έκαναν την εμφάνιση τους το 2014 και το 2015 αντίστοιχα να μην μπορούν να σηκώσουν το βάρος του ονόματος του Assassin’s, η Ubisoft αποφάσισε ότι το 2016 ήταν η χρόνια που θα έκανε ένα «break» από το αγαπημένο franchise, που εμφάνιζε έντονα σημάδια κοπώσεως και είχε ήδη αρχίσει να προβληματίζει σε μεγάλο βαθμό την τεράστια fanbase του. Διπλασιάζοντας το development cycle, η Ubisoft ουσιαστικά έδωσε στους developers της τον απαιτούμενο χρόνο για να μπορέσουν να εξαλείψουν τα όποια κακώς κείμενα των προηγούμενων τίτλων και να προσθέσουν πινελιές φρεσκάδας. Το τελικό αποτέλεσμα, ονόματι Origins, θα κληθεί να βρει την απάντηση στο ερώτημα: «Είναι τελικά ο χρόνος ο καλύτερος γιατρός;» και στο review που ακολουθεί θα επιχειρήσουμε να δούμε κατά πόσο το νέο κεφάλαιο στο γνωστό franchise επουλώνει τις όποιες «πληγές» είχαν αφήσει οι προκάτοχοι του…

Walk like an… Egyptian!

Το Origins αφήνει πίσω τις πιο «κοντινές» σε εμάς ιστορικές εποχές (όπως ήταν για παράδειγμα η Βιομηχανική Επανάσταση του Syndicate) και μας ταξιδεύει στην Αρχαία Αίγυπτο των ελληνιστικών χρόνων, στην περίοδο της βασιλείας του Πτολεμαίου του 13^ου (48 π.Χ), σε μία ταραγμένη εποχή που χαρακτηρίζεται από εμφύλιες συγκρούσεις (η Κλεοπάτρα βάζει το χεράκι της για τον χαμό που επικρατεί) και τον φόβο της Ρωμαϊκής υπερδύναμης, η οποία βρίσκεται στο κατώφλι του Πτολεμαϊκού Βασιλείου. Εσείς αναλαμβάνετε τον ρόλο του Bayek, ενός ιδεαλιστή μαχητή “Medjay” που μάχεται για το καλό και το δίκαιο.

Τα πάνω-κάτω στη ζωή του κεντρικού ήρωα του Origins έρχονται από τη στιγμή που χάνει τον μονάκριβο γιο του, μία πράξη για την οποία υπεύθυνοι είναι οι αντίπαλοι του. Η απώλεια αυτή θα σημαδέψει τον Bayek, ο οποίος μαζί με την γυναίκα του Aya θα εμπλακούν αρχικά σε μία ιστορία εκδίκησης, η οποία όμως θα είναι απλώς το εφαλτήριο για κάτι πολύ μεγαλύτερο… Δολοπλοκίες, ίντριγκες, διαρκείς ανατροπές, ιστορικοί χαρακτήρες, δύο βασικοί πρωταγωνιστές που δεν «μασάνε» στα δύσκολα και φυσικά στο επίκεντρο του story η αιώνια διαμάχη ανάμεσα στους Assassin’s και στους Templars (ή μάλλον τους προγόνους τους), αποτελεί την καλύτερη «εγγύηση» ότι το τελευταίο Assassin’s δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τα προηγούμενα games της σειράς σε επίπεδο story και setting.

Από τις πρώτες κιόλας στιγμές του παιχνιδιού δίνεται στους gamers η αίσθηση του «δέους» και πράγματι ο open-world κόσμος που δημιούργησαν οι developers της Ubisoft Montreal, απορρέει μία ξεχωριστή αίσθηση μεγαλοπρέπειας. Τα ιστορικά μνημεία της Αρχαίας Αιγύπτου (από τις πυραμίδες της Γκίζας μέχρι την μυθική βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και την Σφίγγα), οι τύμβοι, τα χωριά στις όχθες του Νείλου, οι απέραντες έρημοι και πάνω από όλα οι άνθρωποι αλλά και τα ζώα (ναι, μπορείτε να κάνετε pet… και γάτες) συνθέτουν την εικόνα ενός ολοζώντανου κόσμου που σε προ(σ)καλεί να τον εξερευνήσεις σπιθαμή προς σπιθαμή. Αναμφίβολα, οι δημιουργοί του Origins έδωσαν πνοή σε έναν massive open-world κόσμο που είναι συγχρόνως διαφορετικός και ίδιος μαζί, boostάροντας στο μέγιστο το αίσθημα της ελευθερίας που προσφέρει ένα open-world setting.

Ναι, είναι αλήθεια και δεν υπερβάλλουμε, το Origins είναι δίνει μία άλλη διάσταση στην έννοια του free-roaming σε σύγκριση με τα προηγούμενα games της σειράς. Ο κόσμος του νέου Assassin’s Creed αποτελείται από άπειρα quests, δυνατότητες για crafting, θησαυρούς, πλήθος από side-missions (που ξεκινούν από την καταστροφή αγαλμάτων του Πτολεμαίου και φτάνουν μέχρι αρματοδρομίες κ.ά). Η Freeform λογική που διακατέχει τον τίτλο της Ubisoft δίνει ουσιαστικά μεγάλη έμφαση στον πειραματισμό χωρίς να «εγκλωβίζει» τον παίκτη με την ψευδαίσθηση ενός free-roaming κόσμου που συμβαίνει σε άλλους τίτλους. Αν και σε αρκετές περιπτώσεις πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχάσεις τον κεντρικό στόχο σου, ωστόσο το χρήσιμο σύστημα των quest-logs που χρησιμοποιείται, βοηθάει ώστε να μην… «χάνεσαι». Παρόλα αυτά, το σημαντικότερο όλων είναι ίσως ότι το εν λόγω open-world design είναι αρκετά ισορροπημένο, με αποτέλεσμα να μην «τιμωρείται» ο παίκτης που θέλει να ακολουθήσει έναν διαφορετικό μονοπάτι και σίγουρα το θετικό στοιχείο είναι ότι είναι αρκετά σπάνιες οι στιγμές που το παιχνίδι σε ωθεί με «αναγκαστικό» τρόπο στον δρόμο των main story quests.

Fight like an… Egyptian!

Πέραν της λογικής ενός πιο «ενισχυμένου» open-world κόσμου, οι developers του Origins φαίνεται ότι έδωσαν ξεχωριστή βαρύτητα τόσο στον επανασχεδιασμό του stealth κομματιού, όσο και στη βελτίωση του combat & navigation system, δύο εκ των βασικών πυλώνων του gameplay οποιουδήποτε Assassin’s Creed game. Φυσικά, οι free-running (parkour style) κινήσεις που αποτελούν το «σήμα κατατεθέν» κάθε τίτλου που ανήκει στο Assassin’s Creed franchise, δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν και από το Origins, ακολουθώντας  σε επίπεδο χειρισμού και πάλι ένα automated σύστημα που πετυχαίνει το στόχο του και δεν κουράζει.

Και μπορεί το στοιχείο του free-running να μην έχει αλλάξει σε σημαντικό βαθμό, ωστόσο αυτό δεν ισχύει για το navigation system, το οποίο προσφέρει μία αρκετά πιο deep και immersive εμπειρία σε σύγκριση με το παρελθόν. Η tactical «ανάγνωση» του περιβάλλοντος, φέρνει στο προσκήνιο τον Senu, το γεράκι που αποτελεί τα μάτια του Bayek και ουσιαστικά του δίνει τη δυνατότητα για μία «birds eye view» εποπτεία των εξωτερικών χώρων. Αυτή βέβαια δεν είναι η μοναδική χρησιμότητα του Senu, ο οποίος έχει τη δυνατότητα μίνι-επιθέσεων που μπορούν να ακινητοποιήσουν υποψήφιους στόχους, ενώ δεν διστάζει να επιτεθεί και σε ζώα. O Senu είναι ένας υπερπολύτιμος companion, μόνο που δεν είναι πάντα «διαθέσιμος», καθώς δεν μπορεί να πετάξει μέσα σε εσωτερικούς χώρους. Για αυτό και όταν θέλετε να τρυπώσετε σε κάποιο κτίριο, τότε τα πράγματα σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολα, με το επίπεδο της πρόκλησης να ανεβαίνει κατακόρυφα.

Αναλύοντας το stealth κομμάτι του παιχνιδιού, η διαδικασία του αιφνιδιασμού έχει γίνει πολύ πιο user-friendly σε σύγκριση με το παρελθόν, με τους developers μάλιστα να αναβαθμίζουν και την ατμόσφαιρα που περιβάλλει ένα stealthy kill. Το stealth είναι πιο καλοδουλεμένο σε σχέση με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς, ενώ το ίδιο ισχύει και για  το combat system, το οποίο δίνει περισσότερο έλεγχο στα χέρια του gamer και φέρνει στο επίκεντρο μία πιο στρατηγική προσέγγιση. Συνδυάζοντας light και strong επιθέσεις, αλλά και δυνατά blocks, η μάχη αν μη τι άλλο γίνεται ρεαλιστική, θεαματική και… brutal και ίσως τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα εάν βοηθούσε και η κάμερα, η οποία δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά με το lock-on σύστημα των αντιπάλων, ειδικότερα όταν συγκεντρώνονται αρκετοί εχθροί. Παρά την συγκεκριμένη μικρή τεχνική ατασθαλία όμως, η μάχη είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού που έχει δουλευτεί αρκετά και που σίγουρα δύναται να προσφέρει αρκετές «epic» στιγμές.

Φυσικά, στο Assassin’s Creed: Origins τίποτα δεν γίνεται χωρίς σκοπό, καθώς ο Bayek ανάλογα με την πορεία του (και με το πόσους εχθρούς και quests «καθαρίζει») κερδίζει experience points και ανεβαίνει σε levels. Αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο μίας προσεγμένης ενίσχυσης του RPG στοιχείου μέσω ενός παραδοσιακού progression system που σας δίνει τη δυνατότητα να ορίσετε τα ability points που αποκτάτε σε νέες passive abilities και attacking techniques. Tα όπλα που έχει στη διάθεση του είναι σίγουρα μπόλικα και ενδείκνυνται τόσο για close quarters μάχη, όσο και για μάχη από απόσταση (τόξο και βέλη ή darts), με τα διαθέσιμα slots να καλύπτουν σχεδόν ότι υπάρχει και δεν υπάρχει από τα όπλα και gear του αρχαίου κόσμου. Σε γενικές γραμμές, αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι το role-playing στοιχείο μπορεί ναι μεν να μην ανακαλύπτει τον τροχό ή να διακρίνεται για την πολυπλοκότητα του, ωστόσο είναι σούπερ «rewarding», ανταμείβοντας με σωστό και ισορροπημένο τρόπο τους παίκτες που προσπαθούν αρκετά, προσθέτοντας διαρκώς έξτρα κίνητρα τα οποία όπως αντιλαμβάνεστε αυξάνουν κατακόρυφα την αντοχή του παιχνιδιού στο χρόνο.

Πάθημα… Μάθημα!

Τα Assassin’s Creed παραδοσιακά ξεχώριζαν στον οπτικοακουστικό τομέα και το Origins είναι εμφανές ότι εξακολουθεί να βαδίζει σε αυτή την πολύ καλή παράδοση. Η εντυπωσιακή έμφαση που δίνεται στην λεπτομέρεια, το «τρελό» scaling του κόσμου, η ζωντάνια που απορρέει σε κάθε σας βήμα, το απίστευτο animation του Bayek, η εξαιρετική μουσική επένδυση και τα προσεγμένα voice-overs επιβεβαιώνουν απλώς ότι τα  production values του τίτλου ξεπερνούν κάθε προηγούμενο installment του δημοφιλούς franchise. Κακά τα ψέματα, η Αρχαία Αίγυπτος είναι το καλύτερο setting που έχει εμφανιστεί ποτέ σε Assassin’s Creed game και αυτή τη φορά οι δημιουργοί του Assassin’s κατάφεραν να θέσουν νέα στάνταρ σε τεχνικό επίπεδο όχι μόνο για τη σειρά της Ubisoft αλλά και για το είδος των open-world action / adventure games. Βέβαια, τεχνικές ατασθαλίες υπάρχουν, όπως ορισμένα bugs, ενώ αδιαμφισβήτητα οι developers θα μπορούσαν να είχαν προσέξει κάπως καλύτερα την A.I. ορισμένων αντιπάλων, αλλά και κάποια σημεία της μάχης και του stealth θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν δουλευτεί περισσότερο.

Ολοκληρώνοντας, η γενική εικόνα που μας άφησε το τελευταίο Assassin’s είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητική και δεν θα ήταν υπερβολή να προσθέσουμε ότι ίσως για πρώτη φορά το πάθημα των προηγούμενων Assassin’s έγινε… μάθημα. Ουσιαστικά το Origins είναι η πιο τρανή απόδειξη ότι όταν οι δημιουργοί των παιχνιδιών έχουν περισσότερο χρόνο στη διάθεση τους (και κατ’ επέκταση δεν αισθάνονται την απάνθρωπη πίεση των ασφυκτικών deadlines), τότε το αποτέλεσμα μπορεί να βγει πολύ καλύτερο και πιο άρτιο. Η Ubisoft αυτή τη φορά έπραξε τελικά το σωστό, καθώς δεν βιάστηκε και δεν «στραγγάλισε» το δημιουργικό της team, με ένα αμφιβόλου ποιότητας sequel (το φιάσκο του Unity δύσκολα μπορεί να ξεχαστεί) το οποίο κυκλοφόρησε μισοτελειωμένο και πριν την ώρα του. Χωρίς αμφιβολία, το Origins βάζει το AC franchise σε μία νέα εποχή και ελπίζουμε ότι και οι «απόγονοι» του θα μπορέσουν να βαδίσουν στον ίδιο ποιοτικό δρόμο.

Ανάπτυξη: Ubisoft Montreal Έκδοση: Ubisoft Διάθεση: CD Media