Τα πρώτα δύο Modern Warfare είναι πιθανότατα τα πιο σημαντικά Call of Duty και αυτά που είναι υπεύθυνα σε μεγάλο βαθμό για την πορεία που ακολούθησε η σειρά έκτοτε. Βέβαια το γεγονός ότι Infinity Ward και Treyarch συνέχισαν ασταμάτητα και σε ετήσια βάση την ανακύκλωση κώδικα, ιδεών και τεστοστερόνης, δεν δημιουργεί και τις ιδανικότερες συνθήκες για Remastered παραγωγές. Το Modern Warfare 2 κυκλοφόρησε μεν το 2009 αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν το φετινό Call of Duty ή να είχε βγει ακόμα πιο παλιά. Οι διαφορές ανάμεσα σε αυτούς τους τίτλους είναι τόσο δυσδιάκριτες και νεφελώδεις μεταξύ τους που τελικά δεν κάνουν κανέναν εξ ’αυτών αξιομνημόνευτο. Ο τρόπος που κατηγοριοποιούνται και τα ξεχωρίζουμε τελικά είναι λιγάκι κωμικός: αυτό με τον Kevin Spacey, η space opera με τον κακό John Snow, το άλλο στο Vietnam. Έτσι και το Modern Warfare 2 θα το θυμόμαστε σαν το No Russian Call of Duty.
Για όσους δεν γνωρίζουν το No Russian ήταν το πολυσυζητημένο mission με τον μυστικό πράκτορα της CIA και το μακελειό που αυτός προκαλεί στους διαδρόμους ενός πολιτικού αεροδρόμιου για να κερδίσει την εύνοια ενός Ρώσσου τρομοκράτη. Ήταν μια χαζή δικαιολογία που δεν έστεκε λογικά και σεναριακά με τίποτε και ξεκάθαρα μπήκε απλά για το shock value του πράγματος σε μια εποχή που γεγονότα όπως το ξεκαθάρισμα στο Christchurch, το σχέδιο του Breivik και οι βομβαρδισμοί στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι δεν είχαν ενταχθεί στην καθημερινότητα μας. Ο στόχος βέβαια επιτεύχθηκε και υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις που έδρασαν αντιστρόφως ανάλογα στις πωλήσεις του τίτλου.
Η υπόλοιπη πλοκή είναι εξίσου υπερβολική με ευρείας κλίμακας επιθέσεις σε Αμερικανικό έδαφος που αφήνουν την Ουάσιγκτον σε ερείπια, προδοσίες χωρίς να δίνονται κίνητρα, συμμορίες στις φαβέλες της Βραζιλίας και ανατινάξεις – πολλές, πολλές ανατινάξεις που ρίχνουν ξερό στο έδαφος τον κεντρικό χαρακτήρα, για να τον διασώσει κάποιος NPC ήρωας δευτερόλεπτα μετά. Είναι μια τετριμμένη scripted ακολουθία που είναι συνώνυμη με τα military shooters, μαζί με τα αλλεπάλληλα δραματικά slo-mo εφέ πριν από κάθε breach πόρτας. Αν αυτό έκανε τότε κάποια αίσθηση, τώρα απλά προκαλεί χασμουρητά.
Γενικά το campaign ήταν και είναι μια συρραφή από ασύνδετα missions που εστιάζουν σε σύντομες σκηνές δράσης. Κάθε αποστολή δεν διαρκεί παραπάνω από 15-20 λεπτά και τελειώνει εξίσου απρόσμενα όσο ξεκινά δίνοντας θέση στην επόμενη. Το θετικό με αυτό είναι ότι δεν υπάρχουν καθόλου νεκροί χρόνοι και ανά πάσα στιγμή κάτι φαντασμαγορικό συμβαίνει στην οθόνη. Δεν είναι τυχαίο το ότι εκείνη την χρονιά το κόστος παραγωγής του Modern Warfare 2 συναγωνίζονταν στα ίσα τις πιο ακριβές Χολιγουντιανές ταινίες. Από την άλλη με τόσο θέαμα είναι λογικό να απουσιάζει η ουσία – μόνο κλισέ, μονοδιάστατες περσόνες και καθόλου ενσυναίσθηση.
Βέβαια ο αγνός, παρθένος νους στο είδος αναπόφευκτα θα εντυπωσιαστεί πολύ περισσότερο με το παιχνίδι και αυτόν τον βομβαρδισμό αδρεναλίνης. Για τους υπόλοιπους θνητούς το παιχνίδι θα φανεί σαν interactive κατάλογος όπλων της Lockheed Martin. Σίγουρα όμως το άρτιο shooting θα το απολαύσουν όλοι ανεξαιρέτως παρά το κακό A.I. και τα γνωστά spawn mechanics της σειράς.
Το Remastered του Modern Warfare 2 απαιτεί 80 GΒ για campaign που δεν ξεπερνά τις 4-5 ώρες, δεν προσφέρει online (πόσο μάλλον local) multiplayer και δεν έχει καμία replayability αξία, πέραν ίσως την επανάληψη μεμονωμένων levels για την συγκέντρωση των collectables intel που ξεκλειδώνουν in-game modifiers στο παιχνίδι. Αυτός είναι και ο λόγος που η Activision «τιθάσευσε» κάπως τις ορμές τις και διαθέτει το παιχνίδι σε χαμηλότερη τιμή – 25 ευρώ – από την πρώτη ημέρα κυκλοφορίας.
Αν μη τι άλλο πάντως πρόχειρo Remaster δεν το λες αφού δεν περιορίζεται στην αύξηση της ανάλυσης και στα καθαρότερα textures. Τα character models έχουν επανασχεδιαστεί και έχουν πολύ πιο έντονα χαρακτηριστικά, το lip sync είναι ακριβέστερο ενώ η χρήση fog και bloom lighting effects δίνει στις σκηνές περισσότερο βάθος και ρεαλισμό. Σε περιπτώσεις θα μπορούσε κανείς να μπερδευτεί και να το περάσει για έναν ολοκαίνουργιο τίτλο.
Κρίνοντας το κάτω από αυτό το πρίσμα, το Modern Warfare 2 είναι μια άρτια τεχνικά επανακυκλοφορία. Μετά από 11 χρόνια όμως έχει κυλήσει αρκετό νερό στο αυλάκι και σαν αποτέλεσμα δεν μπορεί να μεταδώσει τα ίδια συναισθήματα όπως παλιά.
Ανάπτυξη: Infinity Ward Έκδοση: Activision Διάθεση: IGE
The Good
- Πολλές βελτιώσεις στον τεχνικό τομέα . Εξαιρετικό shooting . Καθιέρωσε την δομή των σύγχρονων Call of Duty τίτλων
The Bad
- Μικρή διάρκεια 4-5 ωρών . H ιστορία δεν βγάζει κανένα νόημα . Παράλογα spawns που οδηγούν σε άδικα deaths . Μια από τα ίδια
-
ΓΡΑΦΙΚΑ
-
ΗΧΟΣ
-
GAMEPLAY
-
ΑΝΤΟΧΗ