Το Apotheon μπορεί να ξεγελάει με την αρχική του λιτή εικόνα, αλλά υπάρχουν αρκετοί μηχανισμοί, αντικείμενα και όπλα.
Browsing: PC
Το Blackguards 2 είναι μια αρκετά τίμια προσφορά, αρκεί να ξέρετε πού μπλέκετε: μην περιμένετε κλασικό RPG, ούτε κλασικό tactical, αλλά ένα φιλόδοξο πάντρεμα.
Το Elite: Dangerous, όπως και ο ιστορικός του προκάτοχος, είναι το απόλυτο open-world πάρκο ψυχαγωγίας. Αν θέλετε πλοκή, σενάριο και ξεκάθαρους στόχους, το παιχνίδι αυτό κατηγορηματικά, δεν είναι για εσάς.
Ξέρετε, υπάρχει λόγος που τα κλασικά adventures ήταν τόσο δημοφιλή στην εποχή τους, και το Gabriel Knight: Sins of the Fathers 20th Anniversary Edition θα σας βοηθήσει να καταλάβετε γιατί.
Ενώ το Ground Zeroes στέκεται περήφανα ως ένα άρτιο videogame, έχει το θράσος να ζητά λεφτά χωρίς να περιέχει αρκετές δόσεις της Kojima-ικής τρέλας που έκανε τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς μοναδικά περίεργα.
Πριν από τον Geralt και τους οκταπύρηνους, υπήρχε ο Lone Wolf και τα βιβλιοπαίχνιδα.
Μέσα από τις περιπέτειες του χάκερ Aiden Pearce στο εκπληκτικό Watch Dogs γνωρίσαμε ένα cast από αν μη τι άλλο…
Η Bioware έκανε για μία ακόμα φορά το θαύμα της, προσφέροντας ένα εξαιρετικό RPG, που απαιτεί κοντά στον ένα μήνα καθαρού gameplay για να το εξερευνήσετε πλήρως, και είναι σίγουρα ένα από τα best of του 2014.
Η «back to the roots» φιλοσοφία που το διέπει είναι βέβαιο ότι θα ικανοποιήσει τους φανατικούς φίλους της σειράς Tomb Raider, αλλά και όλους τους gamers που αναζητούν ένα ανάλαφρο action-platform για να γεμίσουν ευχάριστα την ώρα τους.
Η έκπληξη στο Escape Dead Island, έρχεται αναπάντεχα από το σενάριο. Κι αυτό γιατί, η ιστορία που ξεκινάει ως άμυαλο zombie story, σύντομα αρχίζει να βομβαρδίζεται με απροσδόκητες ανατροπές και εντελώς ακαταλαβίστικες, αδικαιολόγητες εξελίξεις
Η έννοια ψεγάδι δεν υπάρχει για το remastered GTA V και εάν ποτέ κάποιος σας έκανε την κλισέ ερώτηση: “Εάν ναυαγούσατε σε κάποιο απομονωμένο μέρος στη μέση του πουθενά και είχατε ένα μοναδικό game στη διάθεση σας, ποιο θα ήταν αυτό;”, τότε η απάντηση Grand Theft Auto V είναι ειλικρινά μονόδρομος…
Έχουμε μια νέα μεγάλη ήπειρο, τα garrison και followers, αναβαθμισμένη μηχανή γραφικών και…ένα ακόμα γενικό «πέρασμα» με βερνίκι. Τα αυτονόητα δεν θα τα εξηγήσουμε: το παιχνίδι παραμένει World of Warcraft, με τις αποστολές, τα factions, το tab-target. Η συνταγή δεν αλλάζει, δεν έχει νόημα να αλλάξει.
To Far Cry 4 είναι ένα αρκετά καλό open world FPS, το οποίο φοβάται την καινοτομία όπως ο διάολος το λιβάνι και που πλήττεται από άκρως εκνευριστικά τεχνικά προβλήματα.
Ένα γνήσια old-school RPG από έναν μικρό indie developer, στέκεται άξια στην κατηγορία του, παρά τον μέτριο τεχνικό τομέα.
Το Unity είναι μία ποιοτική ιδέα υψηλών προδιαγραφών που πνίγηκε όμως μέσα σε έναν ωκεανό ματαιοδοξίας, μεγαλομανίας και κακών χειρισμών.
Το Ryse: Son of Rome για το PC είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό τεχνικά από την Xbox version, αλλά το ίδιο μέτριο στο gameplay.
Χωρίς αμφιβολία, ύστερα από πολύ καιρό που η σειρά Call of Duty είχε παραμείνει στάσιμη, αδιαμφισβήτητα το Advanced Warfare παρουσιάζει μία εικόνα που δείχνει να έχει έρθει από το «μέλλον», χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει χώρος για ακόμη περισσότερη βελτίωση.
Το Infinity συνεχίζει να ενώνει τον κόσμο της φιγούρας με το gaming, με έμφαση πλέον στους υπερ-ήρωες της Marvel.
Η sports interactive όπως μας έχει συνηθίσει τόσα χρόνια, έτσι και φέτος μέσω των στοχευμένων αλλαγών και αναβαθμίσεων, μας δίνει ένα Football Manager που κρατάει επάξια τα σκήπτρα του κορυφαίου ποδοσφαιρικού manager.
Το Dungeon of the Endless είναι ένας περίεργος συνδυασμός από dungeon crawl τετραπλής ομάδας, με στοιχεία από tower defense.