Days Gone Review

Σε γενικές γραμμές, τα παιχνίδια με ζόμπι ανήκουν σε μία από δύο κατηγορίες. Αυτά που αποδέχονται τον cult χαρακτήρα τους και σας βάζουν αντιμέτωπους με πλήθη από νεκροζώντανους, και αυτά που προσπαθούν να φτιάξουν μία πιο εγκεφαλική δομή γύρω από την κατά βάση απλοϊκή ιστορία του zombification. Όλως περιέργως, το Days Gone ανήκει και στις δύο.

Υπόθεση

Πρωταγωνιστής είναι ένας μηχανόβιος, ο Deacon Saint John (Deac), που χάνει τη γυναίκα του, Sarah, σε ένα ατύχημα με ελικόπτερο, όταν γίνεται η αποκάλυψη των ζόμπι. Δύο χρόνια μετά, ο πολιτισμός όπως τον ξέρουμε έχει καταρρεύσει (όπως γίνεται πάντα), κι εσείς μαζί με τον κολλητό σας, τον Boozer, κάνετε διάφορες επικίνδυνες δουλειές για να επιβιώσετε. Κάποια στιγμή ανακαλύπτετε πως η γυναίκα σας ίσως είναι ζωντανή, και έτσι προσπαθείτε να ανακαλύψετε αν όντως είναι έτσι, αλλά και αν η κυβέρνηση κρύβει κάποια σκοτεινή αλήθεια πίσω από το zombie outbreak.

Gameplay

Κάτι σημαντικό, που δεν βλέπουμε σε πολλά zombie games, είναι ότι η πορεία σας εδώ δεν είναι γραμμική, αλλά αντίθετα παίζετε σε έναν πλήρως ανοιχτό κόσμο. Έτσι μπορείτε να επιλέξετε ανά πάσα στιγμή ποια αποστολή θα αναλάβετε. Οι αποστολές γενικά χωρίζονται σε κάποιες βασικές κατηγορίες. Είναι αυτές που εκτελείτε για λογαριασμό των camps / factions, αυτές με τις οποίες βοηθάτε τον Boozer να επανέλθει μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, αυτές που θα σας βοηθήσουν να μάθετε για τη γυναίκα σας και αυτές που σχετίζονται με τις δραστηριότητες της κυβερνητικής οργάνωσης. Μετά έχουμε την εκκαθάριση εστιών από ζόμπι (που στο παιχνίδι λέγονται freakers), την εκκαθάριση camps με κακοποιούς, το κυνήγι επικηρυγμένων, την έρευνα για τους Rippers, μία post-apocalyptic αίρεση, και το quest για την επισκευή της μηχανής σας. Το τελευταίο θα σας χρειαστεί για να ολοκληρώσετε τον τελικό στόχο σας, δηλαδή να φύγετε από αυτή την περιοχή προς μία με καλύτερες συνθήκες.

Το όλο κλίμα θυμίζει έντονα Walking Dead, ενώ ακόμα και ο Deac θα μπορούσε να είναι ένας πολύ καλός χαρακτήρας στη σειρά. Η μεγάλη έρημη δασώδης περιοχή, με τους ελάχιστους οργανωμένους καταυλισμούς, και τα ζόμπι να καραδοκούν σε κάθε σας βήμα, είναι ότι πρέπει για τη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας. Το κύριο μέσο μετακίνησης είναι η μηχανή σας. Όχι ότι με τα πόδια δεν μπορείτε να πάτε όπου θέλετε, απλά ο χρόνος θα είναι περισσότερος και η διαδρομή πιο επικίνδυνη. Η μηχανή είναι επίσης απαραίτητη για τις αποστολές bounty hunting, αφού περιλαμβάνουν κυνηγητό τύπου GTA, με οδήγηση και πυροβολισμούς μαζί. Σταδιακά αποκτάτε εμπειρία και πόντους, με τους οποίους ξεκλειδώνετε νέα abilities, π.χ. τη δυνατότητα να μην κάνετε θόρυβο όπως και αν κινείστε.

Η μάχη είναι το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού, και είναι πραγματικά απολαυστική. Πρώτον, το Days Gone περιλαμβάνει stealth, και μάλιστα αντίθετα από πολλά παιχνίδια σήμερα, μπορείτε όντως να επιλέξετε αν θα ακολουθήσετε τη stealth ή την action προσέγγιση. Εκτός βέβαια από κάποιες αποστολές που απαιτούν συγκεκριμένο τρόπο ολοκλήρωσης. Η στόχευση είναι εξαιρετική, οι σφαίρες νιώθετε ότι έχουν το αναμενόμενο αποτέλεσμα στο εκάστοτε μέρος του σώματος, και η αντίστοιχη ζημιά φαίνεται δίκαιη. Απολαυστικές είναι και οι επιθέσεις με melee όπλα, όπως τσεκούρια και ρόπαλα, με κάποια από τα πιο εντυπωσιακά και brutal animations που έχουμε δει, και μάλιστα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές.

Όσον αφορά τη ζημιά εναντίον σας, πρέπει να είστε προσεκτικοί. ΟΚ, μη φανταστείτε μαζοχισμό τύπου Dark Souls, αλλά γενικά τόσο οι κοντινές επιθέσεις όσο και οι σφαίρες, δεν θα σας αφήσουν να τριγυρνάτε «ανέμελα» χωρίς κάλυψη. Επίσης το παιχνίδι δεν έχει αυτόματο health regeneration, οπότε θα πρέπει να βρίσκετε ή να κατασκευάζετε επιδέσμους και medkits, τα οποία όμως ευτυχώς «φτουράνε» σε κάθε χρήση τους. Το δε stealth δουλεύει επίσης πολύ καλά, με τους γνωστούς κανόνες να ισχύουν και εδώ. Μείνετε μακριά από το φως, περπατάτε αργά και χρησιμοποιείτε όπλα με σιγαστήρα. Το καλύτερο βέβαια είναι να κάνετε sneak up σε εχθρούς και να τους σκοτώνετε ακαριαία με το μαχαίρι σας. Κατά βάση, οι άνθρωποι σας επιτίθενται με σφαίρες και οι freakers τρέχουν να σας την πέσουν από κοντά.

Ένα χαρακτηριστικό που κάνει το Days Gone να ξεχωρίζει, είναι οι ορδές. Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν ολόκληρα πλήθη από freakers που φυσικά δεν αντιμετωπίζονται με stealth ούτε με το να είστε προσεκτικοί. Εδώ δουλειά πιάνουν τα αυτόματα, οι μολότοφ, αλλά και το ίδιο το περιβάλλον. Στους χώρους όπου θα συναντήσετε αυτές τις ορδές υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για environmental executions. Όλα αυτά κάνουν την εμπειρία έντονη και απολαυστική, μέχρι να τους ξεπαστρέψετε όλους ή μέχρι να χορτάσετε και να αποφασίσετε να το βάλετε στα πόδια.

Ναι μεν, αλλά…

Και δυστυχώς είναι πολλά και μεγάλα αυτά τα «αλλά». Το παιχνίδι «υποφέρει» από διάφορα θεματάκια, που μπορούν να χαρακτηριστούν μέχρι και game-breaking! Το σημαντικότερο αφορά τη μηχανή του Deac. Αυτή θέλει υπερβολικά πολλή συντήρηση, απαιτώντας συχνό ανεφοδιασμό με καύσιμα, αλλά και επισκευές από τις συνεχείς διαδρομές εκτός δρόμου. Το δεύτερο δεν είναι τόσο μεγάλο θέμα, αφού το μόνο που χρειάζεστε είναι scrap metal, τα οποία βρίσκετε σχεδόν παντού. Η βενζίνη όμως είναι πρόβλημα, αφού είναι ιδιαίτερα δυσεύρετη, ενώ τόσο η αναβάθμιση του ρεζερβουάρ όσο και η δυνατότητα να κουβαλάτε μπιτόνια, ξεκλειδώνονται αρκετά αργότερα. Αν ξεμείνετε από καύσιμα, θα πρέπει είτε να συνεχίσετε με τα πόδια, είτε να σπρώχνετε τη μηχανή!

Σε άλλη περίπτωση αυτό δεν θα ήταν τόσο δυσάρεστο, όμως η μηχανή παίζει και έναν άλλον, άκρως σημαντικό ρόλο. Πρώτον, πρέπει να βρίσκεστε κοντά της (ή σε κάποιο safe house) για να κάνετε save!!! Δεύτερον, το fast travel λειτουργεί μόνο όταν είστε με τη μηχανή. Εκτός αυτού, το in-game GPS υπολογίζει τα χιλιόμετρα μέχρι τον προορισμό, και αν κρίνει ότι δεν επαρκεί η βενζίνη, τότε δεν το επιτρέπει!!! Α, και ο υπολογισμός γίνεται αυστηρά από το δρόμο, όχι από την κοντινότερη ευθεία, παρ’όλο που η μηχανή είναι τύπου off-road! Ευτυχώς τουλάχιστον όταν ξεκινάτε κάθε αποστολή, το παιχνίδι φέρνει αυτόματα τη μηχανή κοντά σας για να γίνει το autosave, άσχετα αν μετά δεν μπορείτε να την πάτε πουθενά.

Πάμε και στα άλλα… Πριν ανακαλύψετε έναν συγκεκριμένο καταυλισμό, δεν μπορείτε να αγοράσετε νέα όπλα, και έτσι στην αρχή το οπλοστάσιο σας εξαρτάται μόνο από το loot. Η δε εκκαθάριση των περιοχών από εχθρούς είναι ουσιαστικά η ίδια διαδικασία πάντα, αφού οι συμπεριφορές ανθρώπων και ζόμπι δεν διαφέρουν, παρά μόνο στο melee / ranged που είπαμε πριν. Και οι δύο έχουν συγκεκριμένα patterns κινήσεων, ενώ ακόμα και τα ζόμπι, που υποτίθεται ότι είναι στην τσίτα, δε σας αντιλαμβάνονται εύκολα όταν τα πλησιάζετε για stealth kills. Αυτό που κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι ότι το Days Gone έχει αναπτυχθεί εξ ολοκλήρου από τη Sony, η οποία ξέρουμε ότι έχει θέσει «πανύψηλα» standards όσον αφορά τα exclusives του PlayStation! Φαίνεται όμως πως κάθε κανόνας έχει εξαιρέσεις…

Γραφικά & ήχος

Ευτυχώς στον οπτικοαουστικό τομέα, το παιχνίδι τα πηγαίνει περίφημα! Βασικό είναι ότι κάνει χρήση της τεχνολογίας HDR, οπότε αν έχετε συμβατό panel θα απολαύσετε ζωντανά χρώματα και βέλτιστη αντίθεση. Αν και δυστοπικό, το περιβάλλον δεν είναι καθόλου καταθλιπτικό. Το αντίθετο μάλιστα, αφού υπάρχουν πυκνά δάση και πεντακάθαρα ποτάμια, τα οποία μπορείτε να απολαύσετε σε όλες τις ώρες της ημέρας, καθώς υπάρχει δυναμική εναλλαγή. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι εξαιρετικά καλοσχεδιασμένα, ενώ ο ρεαλισμός στη λεπτομέρεια των ρούχων είναι εντυπωσιακή. Ο ήχος είναι επίσης εξαιρετικά υλοποιημένος, με τις ambient κραυγές να κλέβουν την παράσταση, κάθε φορά που βρίσκεστε κοντά σε ζόμπι ή άγρια ζώα. Τα εφέ από τα όπλα είναι άψογα, τόσο κατά τον πυροβολισμό όσο και όταν το projectile βρίσκει το στόχο του. Στο voice acting δεν έχουμε γνωστά ονόματα, εκτός από τον Phil Morris (Επικίνδυνες Αποστολές), αλλά και τον Sam Witwer (Battlestar Galactica), ο οποίος έχει τον ρόλο του Deac.

Gone, baby, gone!

Το Days Gone είναι κλασσική περίπτωση ενός παιχνιδιού που πυροβόλησε τον εαυτό του στο πόδι. Ενώ οι βασικοί μηχανισμοί του είναι εμφανώς καλοδουλεμένοι, αντιπροσωπευτικοί της σφραγίδας ποιότητας της Sony, αυτή η σφραγίδα ξεθωριάζει στα επί μέρους σημεία. Ατυχείς επιλογές στη συνολική υλοποίηση, χαλάνε την εμπειρία, και μας έκαναν να χάσουμε γρήγορα το ενδιαφέρον μας. Έτσι η τιμή των 70€ (80€ για τη deluxe έκδοση) είναι επιεικώς αδικαιολόγητη! Μέχρι να λάβει μία γενναιόδωρη έκπτωση -πάνω από 50%- ή να αποκτήσει ένα σωστό patch, απλά βάλ’τε το στα υπ’όψιν.

Ανάπτυξη: SIE Bend Studio Έκδοση: Sony Interactive Entertainment  Διάθεση: Sony Hellas

https://youtu.be/aRqk7ukVEIw