EA Sports UFC 2

Μια αρένα, δύο μαχητές που, πιθανότατα, προέρχονται από διαφορετική πολεμική τέχνη και μια μονομαχία μέχρι τελικής πτώσεως…  Το UFC δεν συγκαταλέγεται στα αθλήματα που παρακολουθεί κανείς με ελαφρά την καρδία και σίγουρα δεν προκαλεί έξαψη σε όσους δεν νοιώθουν άνετα στην θέα του αίματος. Τις ίδιες εικόνες μεταφέρει επιτυχώς και το UFC 2 της EA Sports, προσφέροντας πλούσιο και ανανεωμένο roster μαχητών που εκτείνονται σε 10 διαφορετικές κατηγορίες (οι δύο από αυτές είναι γυναικών), φωτορεαλιστικό rendering που θα κατεβάσει… σαγόνια και μεγαλύτερη ποικιλία σε τρόπους παιχνιδιού σε σύγκριση με το πρώτο UFC.

Πολεμικές τέχνες για… όλα τα γούστα!

Το αξιόμαχο του όλου εγχειρήματος βρίσκεται φυσικά στην ομαλή συνύπαρξη όλων των ετερόκλητων πολεμικών τεχνών που συμπεριέλαβε η EA. Από Box, Kick Boxing, Tae Kwon Do και Muai Thai μέχρι και συμβατική πάλη, το UFC 2 μεταφέρει αληθοφανώς σωρεία κινήσεων και λαβών, χωρίς να δίνει εμφανή πλεονέκτημα, για λόγους ισορροπίας, σε κάποια τέχνη συγκεκριμένα. Ο χειρισμός άλλωστε διατηρεί φαινομενικά, μία αίσθηση απλότητας (τα χτυπήματα μπορούν να εξαπολυθούν στο κεφάλι ή στο σώμα των μαχητών), ενώ τα χαμηλά λακτίσματα εξασθενούν την ισορροπία των αντιπάλων. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε όμως για button masher, καθώς πρέπει να γίνεται ζύγιασμα κάθε χτυπήματος γιατί σε αντίθετη περίπτωση, απλώς μένετε εκτεθειμένοι. Συν βέβαια το γεγονός ότι κάθε γροθιά ή κλωτσιά εξαντλεί την μπάρα αντοχής, που έχει σαν αποτέλεσμα την εξασθένηση της συνολικής ισχύς των επιθέσεων (κάτι που σας κάνει περισσότερο ευάλωτους σε νοκ-άουτ). Δυστυχώς, η stamina bar αδειάζει υπερβολικά σύντομα, χωρίς να δίνεται ουσιαστικά ευκαιρία για πραγμάτωση μπαράζ επιθέσεων και γρήγορο καθάρισμα του αγώνα.

Η άμυνα είναι το κλειδί για την επιτυχία, υπόθεση διόλου εύκολη αφού θα πρέπει να “διαβάσετε” γρήγορα τις κινήσεις του αντιπάλου σας και να προστατέψετε αντίστοιχα το κεφάλι ή τον κορμό  σας. Η αποφυγή του χτυπήματος βέβαια έχει καλύτερα αποτελέσματα, αλλά πραγματοποιείται πιο δύσκολα, πατώντας ταυτόχρονα τα πλήκτρα της άμυνας και της επίθεσης σε συγχρονισμό με την επίθεση του αντιπάλου σας. Το σύστημα μάχης σε γενικά πλαίσια θα σας θυμίσει την σειρά Fight Night και αυτό μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί.

Βελτιωμένο παρουσιάζεται και το σύστημα των λαβών, χωρίς όμως να ξεφεύγει από την “ελιτιστική” προσέγγιση του πρώτου παιχνιδιού. Το HUD πλέον εμφανίζει τις διαθέσιμες επιλογές τεχνικών στις οποίες μπορείτε να προχωρήσετε, χωρίς όμως μια βασική εξοικείωση με τους τεχνικούς όρους, θα καταλήγετε σε κύκλο και σε αέναη ανακύκλωση κινήσεων. Εν συνεχεία, οι τεχνικές πνιγμού (submission) που αναγκάζουν τον αντίπαλο σε παραίτηση, εξακολουθούν να υλοποιούνται μέσω του ακατανόητου οκτάγωνου και δεν σας κρύβουμε ότι όσο και εάν προσπαθήσαμε, δεν καταφέραμε σχεδόν ποτέ να ολοκληρώσουμε μέχρι τέλους την κίνηση που θα οδηγούσε σε νίκη τον αγώνα.

Ρεαλισμός στο maximum!

Στον τομέα της παρουσίασης το UFC 2 παίρνει άριστα, κυρίως λόγω του άρτιου τεχνικού τομέα. Η κίνηση είναι ρεαλιστικότατη και ομαλή, ενώ τα μοντέλα των αθλητών ανταποκρίνονται 100% στις περσόνες που αναπαριστούν . Το εντυπωσιακότερο όλων όμως είναι το αντίκτυπο των  χτυπημάτων.  Κατά τη διάρκεια του αγώνα στα σώματα/πρόσωπα των μαχητών σχηματίζονται εκδορές και μελανιές, ενώ τα μάτια τους πρήζονται και κλείνουν μετά από δυνατές γροθιές. Αίμα και ιδρώτας εκτοξεύεται προς όλες τις κατευθύνσεις μετά από κάθε χτύπημα, ενώ η αρένα μετά από 2-3 γύρους μοιάζει με σφαγείο…

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα του αρχικού UFC αφορούσε την έλλειψη περιεχομένου (κυρίως στα παρεχόμενα modes). Ωστόσο, η EA έμαθε το μάθημα της, καθώς το θετικό είναι ότι στο UFC 2 υπάρχουν οι απαραίτητες προσθήκες που δημιουργούν ένα πιο πλήρες σύνολο. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι το UFC 2 είναι ένας αμιγώς δικτυακός τίτλος και εκεί θα λέγαμε άλλωστε ότι βρίσκεται όλο το… ζουμί. Τα ηνία κρατά το Ultimate Team, όπου δημιουργείτε μια ομάδα πέντε μαχητών εκ του μηδενός και μέσω νικηφόρων μονομαχιών με άλλους online χρήστες, αναβαθμίζετε τις δυνατότητες τους και κερδίζετε signature moves. To leveling γίνεται με την αγορά των card boosters, που αποκτούνται είτε μέσω της νομισματικής μονάδας του παιχνιδιού (οι τσέπες σας γεμίζουν ύστερα από κάθε νίκη που πετυχαίνετε), είτε ξοδεύοντας στο store του παιχνιδιού πραγματικά χρήματα. Ασφαλώς όσοι χρησιμοποιούν την οδό των micro-transactions έχουν και το πλεονέκτημα, καθώς ο ρυθμός απόκτησης του game currency είναι εξαιρετικά αργός (αυτό είναι και το κυριότερο και ιδιαίτερα ουσιαστικό του ψεγάδι).

Το πλέον διασκεδαστικό mode είναι το Knockout, όπου μόλις 4-5 δυνατά, ζυγιασμένα χτυπήματα θα στείλουν στο καναβάτσο τον αντίπαλο. Νικητής ορίζεται ο πρώτος μαχητής που επιτυγχάνει τον προκαθορισμένο αριθμό νοκ-άουτ. Αποτελεί ιδανικό mode για την παρέα, με μονομαχίες βιαιότερες και συντομότερες σε διάρκεια. Ολοκληρώνοντας, δεν θα μπορούσαμε να μην  αναφερθούμε και στο Career mode που επιλέγετε οποιονδήποτε μαχητή από το Roster του UFC με σκοπό να τον στέψετε παγκόσμιο πρωταθλητή. Ο δρόμος φυσικά δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αφού θα πρέπει να αναλάβετε τόσο το management όσο και την επίπονη προπόνηση του αθλητή σας.

Βήματα προς τα εμπρός…

Τουτέστιν, το UFC 2 έκανε αρκετά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση και σίγουρα θα δικαιώσει τους φίλους της οκταγωνικής αρένας, με την προϋπόθεση ότι θα επενδύσουν στο διαδικτυακό κομμάτι. Οι υπόλοιποι θα κοιτούν απορημένοι το interface των λαβών και του submission και θα γκρινιάζουν (δικαιολογημένα) για τα micro-transactions.