Ο Daniel Melville έπαιζε παιχνίδια από τότε που ήταν παιδί. Όμως τότε, κάτι δεν ήταν σωστό: οι χαρακτήρες με τους οποίους έπαιζε δεν έμοιαζαν με αυτόν. Ο Melville λέει: «Έπαιξα πολλά βιντεοπαιχνίδια – ακόμα παίζω – αλλά δεν υπήρχαν στη ουσία πολλοί χαρακτήρες βιντεοπαιχνιδιών με τους οποίους θα μπορούσα να ταυτιστώ. Όλοι είχαν δύο χέρια ή ολοκληρωμένο σώμα. Στη συνέχεια, άρχισα να παίζω Deus Ex και ήταν σαν αυτός ο τύπος να έχει βιονικά χέρια – κάτι πολύ cool!».
Σαν κάθε άνθρωπο που μεγάλωσε έχοντας προσθετικό χέρι, ο Melville διαπίστωσε ότι, στον Adam Jensen, τον πρωταγωνιστή της επικής sci-fi σειράς Deus Ex, βρήκε τελικά ένα χαρακτήρα με τον οποίο θα μπορούσε να συνδεθεί. Και εξηγεί: «Είχε αυτά τα τόσο cool “μηχανικά” χέρια και ήταν τόσο “σκληρός” και σκέφτηκα ότι “θα ήθελα να είμαι σαν και αυτόν”. Η εύρεση ενός χαρακτήρα σε ένα παιχνίδι με τον οποίο πραγματικά μπορούσα να συνδεθώ μαζί του, μόνο καταπληκτική μπορούσε να φαντάζει».
Εκείνη την εποχή, ο Melville δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μια μέρα θα μεγάλωνε και θα είχε περισσότερα κοινά στοιχεία με τον Jensen. Ο Melville δηλώνει: «Είχα προσθετικά χέρια που δεν έκαναν τίποτα. Τα φορούσα καθώς πίστευα ότι αυτή ήταν η φυσιολογική κίνηση που έπρεπε να κάνω. Το έκανα επίσης μόνο και μόνο για να μπορέσω να μην πηγαίνω στο σχολείο, καθώς μισούσα το σχολείο, αλλά μισούσα και το χέρι μου επίσης. Ήταν ένα Catch 22. Ένιωθα πιο πολύ σαν ένα άτομα με αναπηρία φορώντας το και για πολλά χρόνια δεν το φόραγα καθόλου. Μεγάλωσα όμως με ταινίες επιστημονικής φαντασίας, οπότε ήθελα ένα βιονικό χέρι σαν αυτό του Terminator ή του Robocop».
Δυστυχώς, τα διαθέσιμα βιονικά χέρια τότε ήταν πολύ ακριβά, ειδικά για ένα νέο που βρισκόταν στην ανάπτυξη. Χρόνια αργότερα, όμως, ο Melville ανακάλυψε την Open Bionics, η οποία έτρεχε μια νέα καμπάνια για ένα χαμηλού κόστους βιονικό χέρι μέσω 3D εκτύπωσης. Μετά από τη σχετική ανταλλαγή emails με τον ιδρυτή, Joel Gibbard, ο Melville και ο Gibbard συναντήθηκαν και διαπίστωσαν ότι ο πρώτος θα βοηθούσε με τις δοκιμές του χεριού. Αυτό έδωσε στον Melville το παγκόσμιου ρεκόρ στο βιβλίο Guinness: ήταν πλέον ο επίσημος δοκιμαστής του πρώτου βιονικού multi-grip χεριού μέσω 3D εκτύπωσης στον κόσμο.
«Τα παιδιά μπορούν πλέον να έχουν ένα βιονικό χέρι μέσα σε λίγες μέρες, κάτι που φαντάζει τρελό. Αυτό είναι υπέροχο για τα παιδιά, καθώς κάτι τέτοιο ήταν απογοητευτικό για μένα μέσω της παλιάς διαδικασίας. Με χαμηλό κόστος, πιο εύκολο στην τοποθέτηση και με πολύ λιγότερα προβλήματα για όλους, η εμπειρία γίνεται τόσο θετική για τους ανθρώπους, ενώ και τα ίδια τα χέρια είναι πλέον πολύ cool στην εμφάνιση. Το ότι βρισκόμουν στο Βιβλίο των Ρεκόρ Guinness ήταν πολύ τρελό. Ήταν το πιο παράξενο πράγμα που έχω κάνει γιατί είναι ένα ρεκόρ που δεν μπορεί να ξεπεραστεί καθώς το δικό μου βιντεοπαιχνίδι με βιονικό χέρι ήταν το πρώτο».
Ο Melville κατάλαβε αμέσως ότι αυτό θα έκανε τεράστια διαφορά. Εξηγεί: «Από την πρώτη μέρα, αυτό που με είχε γοητεύσει ήταν ότι μπορούσα να το ανοίγω και να κλείνω, καθώς και να πιάνω πράγματα όπως ένα κομμάτι κιμωλίας, ενώ στην παιδική μου ηλικία δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από αυτά».
Και αυτό το χέρι επιτρέπει στον Melville να τελειοποιήσει τις ικανότητές του στο αγαπημένο του χόμπι από το παρελθόν: το παιχνίδι. Αλλά πώς λειτουργεί; «Χρησιμοποιώ παλμούς στο χέρι μου για να το ανοίξω και να το κλείσω. Εάν τεντώσω το μυ μου, αυτό θα αλλάξει το μοτίβο για τη λαβή σε ορισμένες λειτουργίες. Είναι πραγματικά πολύ ωραίο και απλό, αλλά ταυτόχρονα αποτελεσματικό. Όταν παίζω στο PC μου, ειδικά φορώντας αυτό το χέρι, χρειάζομαι κάτι που δεν θα με επιβραδύνει. Κάτι που θα επιταχύνει τις κινήσεις μου και θα κάνει την εμπειρία του παιχνιδιού πολύ όμορφη και σταθερή».
Όταν δεν παίζει, ο Melville σχεδιάζει τα δικά του βιονικά χέρια, γνωρίζοντας ότι υπήρχαν πολλά περισσότερα που θα μπορούσε να κάνει. Ο Melville λέει: «Αγόρασα το δικό μου 3D εκτυπωτή και τον κατέστρεψα εντελώς στην προσπάθεια να βρω πώς να τον χρησιμοποιήσω. Καθώς κάποιος μαθαίνει με τις δοκιμές, εγώ έκανα πολλά λάθη. Πλέον χρειάζομαι μόνο μερικές ώρες για να σχεδιάσω τα πάνελ για το δικό μου βιονικό χέρι. Μπορείτε να κάνετε διάφορες αλλαγές για να το ταιριάξετε. Κάποιες μέρες θέλω να το φορέσω με κανονική εμφάνιση, άλλες με την εμφάνιση του βιντεοπαιχνιδιού Deus Ex, ενώ κάποιες μέρες μπορεί να το φορέσω με εμφάνιση παραλλαγής».
Αφού εγκατέλειψε τη δουλειά του για να ασχοληθεί σε πλήρη απασχόληση με το design, ο Melville άρχισε επίσης να διοργανώνει workshops για παιδιά και οικογένειες. Προσθέτει: «Αν τα παιδιά κάνουν ένα doodle, μπορώ να κάνω μια 3D εκτύπωση για αυτά, έτσι ώστε να έχουν κάτι αξέχαστο που μπορούν να πάρουν μαζί τους στο σπίτι. Δεν μου κοστίζει πολύ, ενώ αυτά έχουν ένα αναμνηστικό που μπορούν να κρατήσουν για πάντα». Αλλά όλα μας οδηγούν στο παιχνίδι. Ο Melville παίζει κυρίως σε PC, καθώς το ποντίκι είναι πιο εύκολο στη χρήση από ένα χειριστήριο, ενώ είναι μεγάλος fan του Overwatch.
Και ενώ αυτή τη στιγμή αισθάνεται ότι μπορεί να χρειαστούν ένα-δύο χρόνια για τους παίκτες με αναπηρία να ανταγωνιστούν στα ίσα τους παίκτες που δεν έχουν κάποια αναπηρία, η τεχνολογία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Έχουμε την αίσθηση, επίσης, ότι αυτός θα οδηγήσει την κατηγορία. Και καταλήγει:
«Οι γονείς μου πάντα ανησυχούσαν όταν έπαιζα παιχνίδια επειδή θεωρούσαν ότι δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω, καθώς μου λείπει ένα άκρο, αλλά με είδαν να παίζω στο σπίτι ενός φίλου και συμφώνησαν». «Εάν είστε παθιασμένοι με κάτι, πάντα θα βρείτε έναν τρόπο να το πραγματοποιήσετε, γι’ αυτό το λόγο και παίζω πάντα βιντεοπαιχνίδια».
Δες την πλήρη νέα σειρά Predator.
