The Incredible Adventures of Van Helsing II

Το πρώτο The Incredible Adventures of Van Helsing είχε έρθει από το πουθενά και είχε αφήσει θετικότητες εντυπώσεις στους φίλους των action RPG ή αλλιώς hack/slash ή αλλιώς dungeon crawlers ή αλλιώς «κάνω κλικ, σκοτώνω, παίρνω νέα skills/αντικείμενα και πάλι από την αρχή». Το Van Helsing 2, ένα χρόνο μετά, παίρνει την κλασική συνταγή και την αναπαράγει αρκετά πιστά, ενώ ταυτόχρονα επεκτείνεται σε όλες τις κατευθύνσεις με περισσότερα επίπεδα, κλάσεις και κεφάλαια, αλλά και μπόλικους νέους μηχανισμούς και mini-games.

Mini-games και εμπλουτισμός

O κυνηγός τεράτων Van Helsing και το φάντασμα Lady Katrina συνεχίζουν να οργώνουν τον ατμοσφαιρικό, steampunk κόσμο της Borgovia σκοτώνοντας κάθε λογής ορδή από δαίμονες, μηχανικά πλάσματα, τελώνια και τερατουργήματα. Το παιχνίδι παραμένει ποιοτικό hack & slash, χωρίς δραματικές αλλαγές στο gameplay, εκτός και αν εξαιρέσεις δύο μικρά mini-games που έχουν αφομοιωθεί στο Van Helsing 2.

To πρώτο mini-game που ενεργοποιείται στη βάση του Van Helsing είναι το Resistance Management, ένα μικρό tactical-strategy παιχνιδάκι επιλογών και σωστής κρίσης. Μέσα από ένα μενού, έρχονται περιγραφές αποστολών που είναι διαθέσιμες στην «Αντίσταση» κι εμείς πρέπει να αποφασίσουμε ποιος «στρατηγός» θα αναλάβει το quest, με πόσους στρατιώτες, inventory, κτλ. Αν η αποστολή πάει καλά, ο στρατηγός θα κερδίσει experience, skills και αντικείμενα και θα μας φέρει πρώτες ύλες και artifacts. Το δεύτερο mini-game είναι η Chimera, ένα τέρας που σας συνοδεύει ως pet, αλλά μπορείτε αντίστοιχα να την στείλετε για εξερεύνηση μιας περιοχής, για να επιστρέψει μετά με εμπειρία, αντικείμενα, κτλ. Και τα δύο mini-games είναι μια ευχάριστη πινελιά στρατηγικής… αλλά τίποτα παραπάνω από αυτό.

Στο Van Helsing 2 υπάρχουν κι άλλες βελτιώσεις, όπως το «λουστραρισμένο» journal, ένα αναβαθμισμένο σύστημα enchanting με περισσότερες επιλογές, αλλά και το νέο Runecrafting, ένας ακόμα μηχανισμός παραμετροποίησης του εξοπλισμού σας με νέες μαγικές ικανότητες. Να σημειώσουμε τέλος και το Trophy Hall όπου μαζεύονται τρόπαια από ζόρικα τέρατα και αποστολές και ενεργοποιούνται κάποια bonuses. Όπως και στο Bastion όμως, κάθε Trophy θα δώσει και μερικά πλεονεκτήματα στους εχθρούς, οπότε χρειάζεται προσεκτική επιλογή. Το κομμάτι του Tower Defense είναι πολύ αναβαθμισμένο και το βρίσκουμε συνεχώς στην εξέλιξη του παιχνιδιού (ίσως σε ενοχλητικό βαθμό, ευτυχώς που είναι optional).

Για μένα, ο διακριτικός πρωταγωνιστής που τελικά κλέβει την παράσταση είναι η χημεία μεταξύ Van Helsing και Katarina. Οι απολαυστικές στιχομυθίες τους είναι γεμάτες με αναφορές σε ιντερνετικά memes, προσωπικότητες και μπηχτές για άλλα παιχνίδια, ταινίες και περσόνες. Σε κάθε στροφή θα βρουν κάτι και θα σχολιάσουν: είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα υπήρχε συγκεκριμένο άτομο στην ομάδα ανάπτυξης που θα έγραφε μόνο αυτές τις ατάκες και τίποτα άλλο! Θα μπορούσα να γεμίσω μια λίστα με παραδείγματα, αλλά θα σας αφήσω να τα δείτε μόνοι σας…

 Optimization και ισορροπία

Κάθε μερικά χρόνια, έρχεται ένα παιχνίδι για κάθε PC user που του χτυπάει το καμπανάκι ότι ήρθε η ώρα για αναβάθμιση. Τις περισσότερες φορές είναι ένα βαρύ παιχνίδι, γνωστό ότι θα σπρώξει στα άκρα την τεχνολογία, όπως ένα Crysis ή ένα Doom. Για μένα, το καμπανάκι ήρθε από εκεί που δεν το περίμενα, από το Van Helsing 2. Ίσως να φταίει και ένα κακό optimization (γιατί δεν θυμάμαι να είχα αντίστοιχο πρόβλημα με το πρώτο Van Helsing), αλλά δεινοπάθησα μέχρι να φέρω το frame-rate σε ένα playable επίπεδο για την HD6870 μου : έπρεπε να ρίξω πάρα πολύ τα settings σε όλες τις επιμέρους ρυθμίσεις (textures, φωτισμός, σκιές, λεπτομέρειες), για να έχω μια καλή ροή στις μάχες και να μην κολλάει η οθόνη.

Σαφείς βελτιώσεις βλέπουμε τόσο στο end-game κομμάτι και τo replayability του παιχνιδιού, αλλά το Van Helsing μας τα χαλάει στο PvP μέρος όπου υπάρχουν co-op modes και υποδομή για Free For All μακελειό… αλλά καθόλου balance. Υπάρχουν και αναφορές για πολλά crashes και κακό matchmaking, αν και πρέπει να ομολογήσω ότι δεν ασχολήθηκα και πολύ με το PvP. Ισορροπία δεν έχουμε και στο επίπεδο δυσκολίας, το οποίο ανεβοκατεβαίνει σαν τρενάκι. Μπορείτε επί τόπου να αλλάζετε, χωρίς επιπτώσεις, το Difficulty, επιλογή που προσωπικά μου μοιάζει περισσότερο με exploit, παρά με διευκόλυνση.

Για να είμαι 100% απόλυτα ειλικρινής, κάτι δεν μου «έκατσε» καλά στο Van Helsing 2. Αρχικά δεν κατάλαβα τι έφταιγε: η κατηγορία είναι από τις αγαπημένες μου, το πρώτο Van Helsing το είχα πιει μονορούφι, γιατί δεν με καθήλωσε εξ’αρχής; Μετά από λίγο κατάλαβα τι μου έφταιγε… και δεν ήταν τόσο το κακό optimization και ότι έπαιζα ένα παιχνίδι σε «πατωμένα» Low Settings. Όταν ξεκινάς ένα RPG, υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο τελετουργικό ανάπτυξης χαρακτήρα. Ο ήρωας ξεκινάει με λίγες ικανότητες, αργά δυναμώνει, μαθαίνεις τους μηχανισμούς, επιλέγεις νέες ικανότητες, οι εχθροί βαθμιαία δυσκολεύουν, το ίδιο και τα αντικείμενα. Στο Van Helsing 2, βρίσκεσαι ξαφνικά στο επίπεδο 30, με ένα σωρό πράγματα ξεκλειδωμένα και «μαθημένα», γιατί τα έχεις κάνει ήδη στο πρώτο παιχνίδι (πριν από 12 ολόκληρους μήνες). Μπορεί να φαίνεται λεπτομέρεια, αλλά μου χάλασε την εισαγωγή στο παιχνίδι. Αν φυσικά αρχίσετε την ιστορία από το πρώτο κεφάλαιο και το πρώτο level, δεν θα σας απασχολήσει αυτή η βουτιά στα βαθιά από το πουθενά. Ίσα-ίσα που υπάρχει περισσότερο customization και ενδιαφέρουσες κλάσεις όπως ο Thaumaturge με μερικά πολύ εντυπωσιακά spells.

Σημειώστε ότι το Van Helsing 2 είναι standalone και δεν απαιτεί το πρώτο για να παίξετε. Έτσι, αν δεν είχατε δει το πρώτο παιχνίδι, αυτή την φορά, με όλες τις βελτιώσεις και αναβαθμίσεις στο περιεχόμενο, (ειδικά αν είστε λάτρεις των hack & slash) δεν πρέπει να σας ξεφύγει! Όσοι επιστρέφετε από το πρώτο Van Helsing, σας περιμένουν 20 ώρες πλούσιου παιχνιδιού, αλλά καλύτερα να μην έχετε υπερβολικά υψηλές προσδοκίες. Αν και παραμένει ποιοτικός και άξιος εκπρόσωπος της κατηγορίας, σίγουρα δεν έχει το ίδιο effect με τον προκάτοχό του.