Τι γίνεται όταν ένα παγκοσμίως γνωστό franchise συναντά το αγαπημένο παιχνίδι της πιτσιρικαρίας παγκοσμίως; Κόλαση! Το LEGO The Lord of The Rings είναι ένα ακόμα LEGOπαίχνιδο που έρχεται να περιλάβει ένα τέλειο (ΟΚ, υποκειμενικά είναι αυτά) franchise για να το κάνει ακόμα τελειότερο. Μετά τα Batman, Star Wars, Harry Potter, Indiana Jones και τόσες άλλες γνωστές IP (intellectual properties ντε, τσκ τσκ τσκ…), τώρα και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών πέφτει στα χέρια των εκ Δανίας ορμώμενων γνωστών τουβλακίων με το αποτέλεσμα να είναι πραγματικά… απολαυστικό!
Σενάριο
Ε, βασικά τι περίμενες να διαβάσεις; Το LEGO The Lord of the Rings ακολουθεί στην ουσία τα γεγονότα των τριών, βασισμένων στο έργο του Τ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Ναι, ΟΚ, κόβει κάποια, εστιάζει στις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές και διαλόγους –τους οποίους φροντίζει να αναπαράγει με τον δικό του ξεχωριστό και γεμάτο χιούμορ τρόπο– αλλά εν τέλει καταφέρνει να δώσει μια πλήρη εικόνα της ιστορίας, ακόμα και σε κάποιον που δεν έχει δει καμία εκ των ταινιών (αν υπάρχει τέτοιος φυσικά…). Εννοείται πως στον ελεύθερο χρόνο σου θα ‘χεις την ευκαιρία να βολτάρεις στη Μέση-Γη και να χαζέψεις δεξιά κι αριστερά πριν φυσικά αναλάβεις αποστολές.
Gameplay
Αυτό που κατά βάση θα κάνεις στο παιχνίδι θα είναι να εξερευνείς περιοχές καταστρέφοντας αντικείμενα, μαζεύοντας νομίσματα, λύνοντας γρίφους και βέβαια εξοντώνοντας αντιπάλους. Το platforming είναι θεσπέσιο αφού θα βρεθείς να πρωταγωνιστείς σε πασίγνωστες σκηνές απ’ τις ταινίες, ελέγχοντας φυσικά τις… αλά LEGO εκδοχές των ηρώων του Άρχοντα. Καθένας εξ’ αυτών έχει διαφορετικές ικανότητες, κάτι που στην ουσία θα σε αναγκάσει να τους χρησιμοποιήσεις όλους, αν θες φυσικά να ξεκλειδώσεις όλα όσα έχει να σου προσφέρει το παιχνίδι. Αν θες μπορείς να παίξεις το LEGO The Lord of the Rings παρέα και με κάποιον φίλο σου –τοπικά- κάτι που θα σου συνιστούσα να κάνεις αφού το co-op κωλολέει.
Κι από γραφικά;
Εδώ τα πράγματα είναι αναμενόμενα καλά. Τα περιβάλλοντα είναι εμπνευσμένα από τις ταινίες ενώ και οι χαρακτήρες έχουν αποδοθεί με κορυφαίο χιούμορ και στυλάκι. Προσωπικά μου άρεσε η όλη παρουσίαση του παιχνιδιού το οποίο, σημείωσε, έχει και διαλόγους –μην το γελάς, δύο παιχνίδια πριν η σειρά δεν είχε. Το soundtrack του Άρχοντα, τέλος, έρχεται να κλείσει με τον καλύτερο και συνάμα τον επικότερο τρόπο την όλη εμπειρία.
