Syberia 3 Review

Το πρώτο Syberia, μαζί με τη συνέχεια του, ήταν δύο από τα τελευταία καλά adventures, μίας εποχής που χανόταν, κάπου στις αρχές της νέας χιλιετίας. Η ιστορία είχε τελειώσει όμορφα, δίχως… loose ends, αλλά και χωρίς να αποκλείει κάποιο sequel. Βέβαια μετά από τόσα χρόνια ούτε που σκεφτόμασταν κάτι τέτοιο, αλλά η Microids μας διέψευσε, με το Syberia 3 να αποτελεί τώρα γεγονός.

Υπόθεση

Πρώτα λίγο background για όσους δεν έχετε παίξει τα προηγούμενα. Στο πρώτο παιχνίδι, η Kate Walker, μία νεαρή δικηγόρος, πηγαίνει σε ένα γαλλικό χωριό για να διαχειριστεί τη διαθήκη της Anna Voralberg, μίας ιδιοκτήτριας ενός εργοστασίου. Αυτό έφτιαχνε automatons, δηλαδή ρομπότ με βασική A.I. αλλά αρκετά «low tech» ώστε να συμβαδίζει με τη steampunk προσέγγιση. Όμως φτάνοντας, η Anna είναι ήδη νεκρή, και τώρα πρέπει να βρει τον αδελφό της Hans, ως εγγύτερο συγγενή. Αυτό θα γίνει με βοηθό τον Oscar, ένα ξεχωριστό automaton με προσωπικότητα και συναισθήματα. Στο δεύτερο παιχνίδι, η Kate έχει αποδεχτεί να συνοδεύσει τον Hans στις παγωμένες στέπες, όπου προσπαθεί να βρει τα τελευταία επιζώντα μαμούθ στον πλανήτη. Αυτό θα γίνει με τη βοήθεια των Youkol, μίας φυλής Μογγόλων νάνων που ζουν σε αρμονία με τη φύση και τις αρχαίες παραδόσεις τους.

Τώρα πια, στο τρίτο μέρος, έχοντας επιτύχει στην αποστολή της, ο Hans έχει ακολουθήσει την αγέλη των μαμούθ και οι Youkol βρίσκουν την Kate κατάκοιτη μέσα στα χιόνια. Όταν η Kate συνέρχεται, αποφασίζει να τους βοηθήσει να πραγματοποιήσουν το αποδημητικό ταξίδι των snow ostriches, ενός μυθικού είδους πολικών στρουθοκαμήλων. Εμπόδιο θα προσπαθήσουν να σταθούν κάποιοι που θέλουν τους Youkol να συμβιβαστούν με τον σύγχρονο πολιτισμό και να σταματήσουν τη νομαδική ζωή. Δυστυχώς ποτέ δεν διευκρινίζεται τι ζόρι τραβάνε και γιατί, κάνοντας αυτό το κομμάτι της υπόθεσης να υπάρχει… απλά για να έχει κάποιον «κακό» το παιχνίδι. Πάντως το ταξίδι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από την περιγραφή, και καταπιάνεται με θέματα όπως η οικολογία και ο ρατσισμός!

Gameplay

Όπως σχεδόν όλα τα παιχνίδια σήμερα, έτσι και το Syberia 3 επιτρέπει τον χειρισμό τόσο με πληκτρολόγιο & ποντίκι, όσο και με gamepad. Πλησιάζοντας κάποιον χαρακτήρα μπορείτε να συνομιλήσετε μαζί του, ενώ τα σημεία σε κάθε οθόνη με τα οποία μπορείτε να κάνετε interact, σημειώνονται με διακριτικές τελείες. Στο καθένα από αυτά υπάρχουν οι ενέργειες που επιτρέπονται, π.χ. να το εξετάσετε, να το μαζέψετε, να χρησιμοποιήσετε αντικείμενα σε αυτό, κτλ. Στο inventory μπορείτε να εξετάζετε αντικείμενα και έγγραφα, αλλά δεν επιτρέπεται ο συνδυασμός μεταξύ τους, οπότε το gameplay απλοποιείται σε μεγάλο βαθμό έτσι. Όχι απαραίτητα κακό, αφού πολλά combinations σε αυτές τις περιπτώσεις είναι εντελώς παλαβά, αλλά σίγουρα αφαιρεί από την εμπειρία ενός τυπικού adventure. Με τους χαρακτήρες δε, μπορείτε μόνο να συνομιλείτε, και όχι π.χ. να τους δίνετε αντικείμενα, κάτι που επίσης κάνει την εμπειρία πιο φτωχή.

Στους γρίφους το παιχνίδι τα πηγαίνει καλύτερα. Κάποιοι είναι γρίφοι βασισμένοι στην κοινή λογική, ενώ κάποιοι άλλοι ανήκουν καθαρά στην puzzle κατηγορία, και απαιτούν προσεκτική μελέτη των στοιχείων που βρίσκετε. Ακόμα και έτσι όμως, καταφέραμε να ολοκληρώσουμε το παιχνίδι μέσα σε ένα τριήμερο! Δυστυχώς όποιο control scheme κι αν επιλέξετε, ο χειρισμός είναι πολύ άσχημα σχεδιασμένος. Πολλοί γρίφοι απαιτούν περιστροφή τροχών, μοχλών, ποτενσιομέτρων, κ.ά. Αυτό γίνεται με τη λογική drag & drop, όμως η αλήθεια είναι ότι ούτε το mouse ούτε το gamepad προσφέρουν μεγάλη ακρίβεια κινήσεων, και θα πρέπει να προσέχετε σε εκνευριστικό βαθμό. Αυτό θα μπορούσε να είχε λυθεί με μία καλύτερη ρύθμιση της in-game ευαισθησίας, ή ακόμα καλύτερα με την υιοθέτηση του κλασικού point & click. Επίσης, γενικά το παιχνίδι αντιμετωπίζει αρκετά τεχνικά θέματα. Τίποτα game-breaking, αλλά με μεγάλη συχνότητα εμφάνισης ώστε να αποτελούν πρόβλημα. Για παράδειγμα, κάποιες φορές πρέπει να σταματάτε ή να κάνετε μπρος-πίσω για να συνεχίσετε την πορεία σας στις σκάλες.

Κάτι που σίγουρα αποτελεί ένα από τα καλύτερα στοιχεία του παιχνιδιού είναι οι τοποθεσίες. Δεν είναι αντικειμενικά εντυπωσιακές, όμως δίνουν την αίσθηση στον παίκτη ότι βρίσκεται μεν κοντά στον πολιτισμό, αλλά ταυτόχρονα αρκετά μακριά ώστε να έχει την αίσθηση της περιπέτειας. Μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχουν και περιστρεφόμενα πανοραμικά views, που αποτελούν wow moments! Δυστυχώς (ναι, πάλι) στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού η κάμερα είναι προβληματική. Ενώ η κίνηση της Kate είναι τρισδιάστατη, σε κάθε οθόνη η κάμερα παραμένει σταθερή, με μόνο απειροελάχιστες κινήσεις πέρα δώθε, που η Microids θεωρεί ότι επαρκούν ως «camera movement». Γενικά οι θέσεις της κάμερας είναι τοποθετημένες σε πραγματικά άσχετα σημεία, και σας εμποδίζουν να βλέπετε όχι μόνο που πηγαίνετε, αλλά και τι interactive σημεία υπάρχουν γύρω σας. Δεν το συζητάμε ότι το παλιό σύστημα των προηγούμενων Syberia ήταν μια χαρά. Οι developers ήθελαν να δώσουν μία 3D αίσθηση, χωρίς όμως να ρίξουν την απαραίτητη δουλειά, και έτσι αυτό τους γύρισε μπούμερανγκ!

Γραφικά & ήχος

Στα γραφικά έχει γίνει επίσης αμφιλεγόμενη δουλειά. Πρώτον σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν δείγμα τελευταίας γενιάς, αλλά τα textures είναι αρκετά ευδιάκριτα, από τα κοντινά πλάνα μέχρι τις μακρινές λήψεις. Επίσης τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι σχεδιασμένα με αρκετές λεπτομέρειες. Όμως το animation δεν είναι καθόλου εκφραστικό, ενώ για lip-sync ούτε λόγος. Όσο για τους υποτίτλους… ας μην το συζητήσουμε. Πρώτον εμφανίζονται κυλιόμενοι ανά 3 γραμμές, όπως στα παλιά κινητά δεκαετίας ‘90. Δεύτερον σε ενοχλητικά πολλές περιπτώσεις, άλλα ακούς και άλλα διαβάζεις, λες και δεν έκανε κανείς τον κόπο να συγκρίνει το κείμενο με τους διαλόγους! Καλύτερη δουλειά έχει γίνει στα φυσικά περιβάλλοντα, όμως δεν θα περάσετε αρκετή ώρα σε αυτά για να τα απολαύσετε. Γενικά το παιχνίδι είναι μάλλον επίτηδες σχεδιασμένο ως last-gen για να μη χρειαστεί μεγάλη προσαρμογή όταν θα κυκλοφορήσει για iOS και Android!

Οι ήχοι του περιβάλλοντος και των μηχανισμών στους γρίφους είναι πολύ καλοί. Στις ομιλίες, ενώ κάποιοι χαρακτήρες αποδίδονται εξαιρετικά και πολύ συναισθηματικά, άλλοι ακούγονται σαν… από παλιό voice synthesizer (άχρωμες και αδιάφορες). Εκεί που δεν έχουμε να πούμε τίποτα αρνητικό είναι για τη μουσική, η οποία κυριολεκτικά μας μάγεψε. Τη σύνθεση έχει κάνει ο εκπληκτικός Inon Zur, που έχει στο ενεργητικό του τη μουσική των Dragon Age, Prince of Persia, Fallout, κ.ά. Ακόμα και αν με ότι γράψαμε μέχρι τώρα δεν σας πείσαμε για το ίδιο το παιχνίδι, το σίγουρο είναι ότι πρέπει να αποκτήσετε το soundtrack!

Μία… «παγωμένη» εμπειρία

Δεν υπάρχει λόγος να χρυσώσουμε το χάπι. Το Syberia 3 είναι σε κάθε πτυχή υποδεέστερο των prequels του. Αυτό είναι… άδικο και κρίμα, γιατί το υπογράφει ο Benoit Sokal, του οποίου οι δουλειές είναι κατά κανόνα κορυφαίες! Ως fans της σειράς βέβαια δεν καταφέραμε να αντισταθούμε σε μία ακόμα περιπέτεια με την Kate Walker στις μυστηριώδεις στέπες. Αν όμως θέλετε να γνωρίσετε τον κόσμο του Syberia, καλύτερα να ξεκινήσετε με τα δύο πρώτα παιχνίδια, που είναι αναμφισβήτητα πολύ καλά, ελπίζοντας ότι στο μεταξύ θα γίνει επαρκές patching στο τρίτο. Εξ άλλου ποιος ξέρει, ίσως η συνολική εμπειρία να είναι καλύτερη στα tablets, όταν κυκλοφορήσει ως mobile game.

Ανάπτυξη: Microids Έκδοση: Anuman Διάθεση: Enarxis Dynamic Media