The Occupation Review

Οι πιθανότητες λένε ότι αν έχετε PS4 και είστε ενεργός συνδρομητής της υπηρεσίας PSN Plus, έχετε στην κατοχή σας το Ether One, το indie adventure της White Paper Games που έκανε μια κάποια επιτυχία όταν η Sony το διένειμε δωρεάν στο roster για τον Μάιο του 2015. Το The Occupation αποτελεί το δεύτερο project του εννεαμελούς στούντιο από το Manchester και είναι πάλι ένα first person adventure το όποιο όμως ξεφεύγει από τα στενά όρια του Walking Sim.

Το The Occupation συνεχίζοντας την φρενίτιδα με τα 80s που αναθέρμανε τα τελευταία χρόνια η τηλεοπτική σειρά Stranger Things,τοποθετείται στην Αγγλία της δεκαετίας του 80. Η χώρα βρίσκεται σε αναβρασμό λόγω των διαρκών μέτρων λιτότητας και της αυξανόμενης ανεργίας – η κοινή γνώμη εν μέσω σύγχυσης και προπαγάνδας, ορίζει σαν αποδιοπομπαίο τράγο το πρόβλημα του μεταναστευτικού και σε ολόκληρη την Αγγλία αρχίζει να διογκώνεται η σκιά του ρατσισμού. Η κοινωνία αρχίζει να διχάζεται αλλά αυτό που ανατρέπει εντελώς τις ισορροπίες, είναι το τρομοκρατικό χτύπημα στα γραφεία της Bowman Carson, μιας ιδιωτικής εταιρίας ανάπτυξης λογισμικού με μυστηριώδη ατζέντα. Η απρόκλητη αυτή επίθεση αφήνει πίσω 23 νεκρούς, βασικό ύποπτο έναν οικονομικό μετανάστη, πρώην υπάλληλο της εταιρίας και ένα προς ψήφιση νομοσχέδιο που απειλεί να καταπατήσει κάθε βασικό δικαίωμα ελευθερίας των πολιτών.

Ο πρωταγωνιστής-δημοσιογράφος Harvey Miller που υποδύεστε στο Occupation, καλείται να διερευνήσει τις συνθήκες αυτού του χτυπήματος μέσω μιας σειράς συνεντεύξεων που έχουν προγραμματιστεί με μια σειρά στελεχών της Bowman Carson. Αυτό που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι τα ερωτήματα που θα θέσετε σε αυτούς, καθορίζονται από τις πληροφορίες και τα στοιχεία που αποκτάτε με θεμιτούς και (κυρίως) αθέμιτους τρόπους όσο περιμένετε να έρθει η ώρα των ραντεβού σας. Πριν την προκαθορισμένη ώρα του κάθε ραντεβού, σας δίνονται 60 λεπτά νεκρού χρόνου, στα οποία ο Miller θα πρέπει να ξετρυπώσει memos, ψηφιακά αρχεία, έγγραφα ή ηχογραφημένα ντοκουμέντα τα οποία θα τον βοηθήσουν να ξετυλίξει το νήμα του μυστηρίου και να γράψει την ιστορία της ζωής του. Αυτό θα πρέπει να το καταφέρει φυσικά χωρίς στο ενδιάμεσο να γίνει αντιληπτός από τους security ή τους εργαζομένους της εταιρίας.

Όπως είναι φυσικό, η ιστορία και το φινάλε της θα εξελιχθούν σύμφωνα με τα στοιχειά που έχουν (ή δεν έχουν) συλλεχθεί, επομένως το The Occupation παρά την μικρή του διάρκεια, είναι ένας τίτλος που ενθαρρύνει την επανάληψη, αφού υπάρχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων και κανένα playthrough δεν είναι απολύτως το ίδιο. Κάτι που μας άρεσε πολύ ήταν ότι δεν υπάρχει μόνο μια λύση στα προβλήματα που σας θέτονται. Για παράδειγμα, θέλετε να μπείτε στο γραφείο ενός στελέχους που ξέρετε ότι διατηρεί κρίσιμα αρχεία για την έρευνα σας στην θυρίδα ασφαλείας του. Η πόρτα διαθέτει μηχανισμό με χρονοκαθυστέρηση που στέλνει σήμα συναγερμού αν δεν απενεργοποιηθεί με την χρήση κατάλληλου κωδικού. Το πως θα λύσετε αυτήν την πρόκληση είναι καθαρά στο χέρι σας – θα ψάξετε να βρείτε τον κωδικό που κλείνει τον συναγερμό; Θα μπουκάρετε με σκοπό να πάρετε τα αρχεία άρον-άρον και μετά να γίνετε καπνός; Θα κλείσετε τον γενικό του ρεύματος ή θα συρθείτε σαν άλλος Sam Fisher στους αεραγωγούς; Αυτή η προσέγγιση σχεδίασης θυμίζει αρκετά την αντίστοιχη των Deus Ex τίτλων – με εξαίρεση τα enounters φυσικά – κάτι το οποίο μόνο σαν θετικό μπορούμε να το εκλάβουμε.

Ότι και αν κάνετε πάντως, είναι πολύ σημαντικό να μην κινήσετε υποψίες. Τα μέλη της ομάδας ασφαλείας περιφρουρούν διαρκώς το κτήριο και η A.I. περίεργως πως, φαίνεται να κόβει περιπολίες πάντα στο πιο ακατάλληλο για εσάς σημείο. Αν σας πιάσουν μία-δύο φορές κάπου που δεν θα έπρεπε να βρίσκεστε, σας γίνεται απλά μια σύσταση, χάνοντας παράλληλα δεκαπέντε λεπτά από τον χρόνο σας – την τρίτη όμως σας δείχνουν την πόρτα και η έρευνα σας τερματίζεται μια και καλή.

Επίσης, να υπενθυμίσουμε ότι το setting διαδραματίζεται στην δεκαετία του 80 που σημαίνει ότι δεν υπάρχει internet, κινητά τηλέφωνα και μικροκάμερες. Ο Miller επικοινωνεί με την εξωτερική του συνεργάτη σε δημόσια τηλέφωνα που λειτουργούν με κερματοδέκτη, τα ψηφιακά έγγραφα πρέπει να αποσταλούν με φαξ ή να εκτυπωθούν εάν θέλετε να τα δείξετε και να ξαφνιάσετε τους ανθρώπους που ρωτάτε περιορίζεται στα μηνύματα του βομβητή και σε δημόσια τηλέφωνα με κέρματα, ενώ τα μοναδικό gadget του πρωταγωνιστή είναι ο old-school βομβητής του και το… τύπου CASIO ρολόι του που χρησιμοποιείτε για να ελέγξετε την υπολειπόμενη ώρα (όπως και το πρωτότυπο έχει χρονόμετρο, αντίστροφη χρονομέτρης και φωτάκι για να το ελέγχετε και στο σκοτάδι)! Είναι γεγονός ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλεία ως προς την απόδοση των 80s και της τότε τεχνολογίας, παρά τον παρωχημένο τεχνικό τομέα που στερείται λεπτομέρειας (κυρίως προς την σχεδίαση των προσώπων και των facial animations των χαρακτήρων).

Όλα είναι ρόδινα λοιπόν; Όχι ακριβώς και τουλάχιστον στην τρέχουσα μορφή το The Occupation βρίθει δυστυχώς από bugs, glitches και crashes – τουλάχιστον τα τελευταία έχουν περιοριστεί μετά το τελευταίο patch. Χαρακτήρες που χάνουν ολωσδιόλου το pathfind και μένουν κολλημένοι σε ένα σημείο, αντικείμενα που αιωρούνται στο κενό, κακό normalization στην ένταση του ήχου και υπότιτλοι που δεν ακολουθούν τους διαλόγους όπως όφειλαν, δείχνουν ξεκάθαρα ότι το παιχνίδι χρειαζόταν παραπάνω χρόνο για να ολοκληρωθεί.

Αν και αποτελεί συνειδητή απόφαση των developers, το save system μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει. Ουσιαστικά το παιχνίδι σώζει αυτόματα μόνο ενδιάμεσα στα κεφάλαια και όχι πιο πριν, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν αντίκτυπο στον περιορισμένο σας χρόνο. Πρακτικά σας αναγκάζει να επαναλάβετε εκτενή κομμάτια gameplay αν δεν σας αρέσει η τροπή που παίρνουν τα πράγματα ή ξεμείνετε από ώρα ενώ δεν συζητάμε καν πόσο απαράδεκτο είναι το γεγονός ότι χάνετε πρόοδο σε περίπτωση διακοπής ρεύματος ή αν πρέπει αναγκαστικά να διακόψετε το παιχνίδι. Επίσης, είναι παράξενη η απουσία οποιασδήποτε μορφής voice-over στον Miller, ειδικά από την στιγμή που όλοι οι ηθοποιοί χαρίζουν ερμηνείες που φτάνουν σε επαγγελματικό επίπεδο, με προφορές και τονισμούς που πιάνουν τους ιδιωματισμούς των κατοίκων της Βόρειας Αγγλίας.

Συνοψίζοντας, το The Occupation καταπιάνεται με θεματολογία που δεν συναντάμε συχνά στον χώρο και αν ψάχνετε για κάτι ιδιαίτερο θα το απολαύσετε στο έπακρο, με την προϋπόθεση πάντα ότι παραβλέπετε τα ζητήματα τεχνικής φύσεως και κάνετε τα στραβά μάτια σε κάποιες χαζές συμβάσεις όπως π.χ. το γιατί ο Miller δεν κάνει την δουλειά του σαν άνθρωπος και πως είναι δυνατόν να χάνονται τόσα χρήσιμα πράγματα μέσα στους… αεραγωγούς. Πάντως, αξίζει να του ρίξετε μια ματιά εάν επιθυμείτε να παίξετε κάτι το διαφορετικό από τα συνηθισμένα! 

Ανάπτυξη: White Paper Games Έκδοση: Humble Bundle  Διάθεση: IGE