Το Trials of Mana είναι μια παράξενη επιλογή τίτλου για να δεχθεί remake, δεδομένου ότι δεν μεταφράστηκε στα Αγγλικά και δεν διατέθηκε ποτέ στην Δύση, όχι τουλάχιστον μέχρι και πέρσι που κυκλοφόρησε το Mana Collection για μηχανήματα της τελευταίας γενιάς. Επίσης, θα πρέπει να έχετε κατά νου ότι είναι ένα remake με χαμηλό προϋπολογισμό και χωρίς την ίδια δημιουργική ελευθερία που είχε π.χ. το Resident Evil 2 και το Final Fantasy VII. Το αν αυτό βέβαια αποτελεί ψεγάδι ή όχι παραμένει στην κρίση του καθενός, αλλά όταν ορίζεται η αρχική τιμή διάθεσης σε ποσό ισάξιο ενός AAA τίτλου, αυτόματα υπάρχει προδιάθεση και για πολύ περισσότερα πράγματα.
Το σίγουρο είναι ότι οι επιλογές που πήρε η Square Enix για την καινούργια καλλιτεχνική διάθεση και την προσαρμογή του κόσμου στις τρείς διαστάσεις ήταν απόλυτα στοχευμένες και ταιριάζουν γάντι στον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία της σειράς. Ρόλο κλειδί σε αυτό παίζει η συγκροτημένη αρχιτεκτονική του κόσμου, τα έντονα, θερμά χρώματα και η σχεδίαση των πρωταγωνιστών με έντονα σωματικά χαρακτηριστικά (ιδιαίτερα για τα θηλυκά της παρέας) και με τεχνικές που θυμίζουν Ιαπωνικό anime.
Η καθαρή αυτή παρουσίαση περνά και στο interface, με ευκρινή στοιχειά και εικονίδια που κάνουν εύκολη υπόθεση την τροφοδότηση πληροφοριών στον χρήστη. Φυσικά όπως προαναφέρθηκε, το Trials of Mana είναι ένα low-budget τίτλος με αποτέλεσμα την υπερβολική ανακύκλωση χώρων, κτηρίων και NPCs σε σημείο που ακόμα και διαφορετικές περιοχές να μην γίνονται διακριτές μεταξύ τους. Δεν γίνεται καν μια στοιχειώδης προσπάθεια συγκάλυψης σε αυτό, αφού για κάθε τύπο merchant στο παιχνίδι υπάρχει αντιστοίχιση σε συγκεκριμένο 3D rendered μοντέλο (δηλαδή όλοι οι ξενοδόχοι είναι ίδιοι, οι καπετάνιοι ίδιοι κ.τ.λ.).
Το θετικό με το εν λόγω Remake είναι ότι έχουν ηχογραφηθεί φωνές για την πλειονότητα των διαλόγων και μάλιστα παρέχονται dubs στα Αγγλικά αλλά και στα Ιαπωνικά. Το Αγγλικό χρήζει μνείας για όλους τους λάθους λόγους. Σε σημεία το voice acting είναι τόσο ανυπόφορο που θα ψάχνετε για πλήκτρο mute (π.χ. η φωνή της Charlotte με την ηθοποιό που μιμείται ψευδή ομιλία) αλλά ακόμα και όταν υπάρχει ταίριασμα ανάμεσα στις φωνές και τους ήρωες, οι χροιές ακούγονται ξύλινες και τονισμένες λάθος. Φυσικά δεν βοηθά ιδιαίτερα και η γραφή σε αυτό, αλλά σαφώς γίνεται πολύ καλύτερη απόδοση στα Ιαπωνικά. Τουλάχιστον η μουσική είναι εξαιρετική και ιδιαίτερα «ανεβαστική» και χαρούμενη. Υπάρχει μάλιστα δυνατότητα επιλογής ανάμεσα στο original SNES soundtrack και στις remastered συνθέσεις (οι οποίες είναι πολύ πιστές στις αρχικές).
Ξεκινώντας ένα καινούργιο παιχνίδι καλούμαστε να διαλέξουμε την σύνθεση ενός τριμελούς party από έξι διαθέσιμους χαρακτήρες. Ένας από τους τρείς θα πρέπει να οριστεί σαν κεντρικός ήρωας με την επιλογή αυτή να καθορίζει και την θέση στον χάρτη όπου θα ξεκινήσουμε. Tο κεφάλαιο του προλόγου διαπραγματεύεται την εξιστόρηση μιας μίνι-origins ιστορίας που εστιάζει σε αυτόν και αμέσως μετά συναντάμε και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. Όσοι από τους τρείς χαρακτήρες δεν επιλέχθηκαν ορίζονται σαν NPCs και παρόλο που εμφανίζονται στην πορεία, δεν μπορούν να μπουν στο party – δεδομένου ότι κάθε ήρωας ανήκει σε ξεχωριστό class (healer, thief, sorceress, priest, mage, brawler) και αλληλοεπιδρά με τα υπόλοιπα μέλη διαφορετικά, το Trials of Mana ανοιγοκλείνει το μάτι στα διαδοχικά playthroughs με νέα σύνθεση.
Η μάχη στο Trials of Mana είναι μάλλον το μεγαλύτερο προτέρημα του και είναι βασισμένη στην action καταβολές της σειράς. Υπάρχουν δύο πλήκτρα για βασικές melee επιθέσεις και ένα για αποφυγή. Στην συντριπτική πλειονότητα των περιστάσεων και ασχέτως με το αν χειρίζεστε caster, θα καταφεύγετε αποκλειστικά σε αυτές τις κινήσεις. Όσο ανεβάζετε το επίπεδο των χαρακτήρων σας, ξεκλειδώνουν δυνατότερα combos, passive abilities ή spells αναλόγως με τους πόντους που αποδίδετε στα attributes τους.
Μάλιστα, το παιχνίδι θέτει ανταγωνιστικούς στόχους ακόμα και στις τυχαίες αναμετρήσεις στον χάρτη, αφού κερδίζεται έξτρα πόντους εμπειρίας αν π.χ. ολοκληρώσετε την μάχη σε σύντομο χρονικό διάστημα ή δεν δεχτείτε καθόλου ζημία. Το μόνο αρνητικό είναι ότι παραμένει κυρίως μάχη σώμα με σώμα ακόμα και για τους casters, τουλάχιστον έως αυτοί να φτάσουν σε υψηλότερα levels.
Πέρα από τα mana points υπάρχει και ο δείκτης Class Strike που γεμίζει όσο βρίσκεστε σε combat, δίνοντας πρόσβαση σε ισχυρές επιθέσεις που είναι ξεχωριστές ανά κλάση. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και με εξαίρεση τις κεντρικές πόλεις, υπάρχει η δυνατότητα εναλλαγής των χαρακτήρων σε πραγματικό χρόνο, κάτι το οποίο είναι μάλλον απαραίτητο για τα δυσκολότερα encounters. Αυτό συμβαίνει γιατί η AI που χειρίζεται τους υπόλοιπους δύο ήρωες της ομάδας, δεν κάνει ιδιαίτερα αποτελεσματική δουλειά, ακόμα και όταν προσαρμόσετε σχετικά την συμπεριφορά της στο μενού ρυθμίσεων. Δέχεται πολύ εύκολα hits και καθυστερεί σημαντικά στο casting των healing spells – τουλάχιστον υπάρχει πληθώρα αντικειμένων με θεραπευτικές ιδιότητες για να τους συνεφέρετε γρήγορα. Αυτή είναι και η μόνη σοβαρή πρόκληση στο Trials of Mana. Άλλωστε στις μάχες υπάρχουν αρκετά οπτικά βοηθήματα που ενημερώνουν επαρκώς για το που δεν πρέπει να κάθεστε αν δεν θέλετε να δεχτείτε ζημία.
Όταν δεν αναλώνεται χρόνος στις μάχες, μεταβαίνετε από περιοχή σε περιοχή για τις ανάγκες τους επόμενου objective. Κατά βάση, το level design είναι απλοϊκό και πάντα υπάρχει στον χάρτη ξεκάθαρο waypoint που δείχνει την επόμενη τοποθεσία. Υπάρχουν κάποια παρακλάδια που προσφέρουν ανταμοιβές σε αντικείμενα ή χρυσό αλλά κατά βάση ακολουθείται ένα γραμμικό μοτίβο που ακολουθεί τις ανάγκες τις ιστορίας. Επίσης, τουλάχιστον στις πρώτες ώρες παιχνιδιού, θα χρειαστεί να επιστρέφετε στις ίδιες περιοχές ξανά και ξανά κάτι που συνέβαινε βέβαια και στον πρωτότυπο τίτλο.
Το Trials of Mana γενικά μας έπεισε, τόσο λόγω της ευχάριστης του παρουσίασης, όσο και λόγω του λειτουργικού και εκμοντερνισμένου μηχανισμού στην μάχη. Παραμένει όμως ένα παλιό JRPG με ότι θετικό και αρνητικό συνεπάγεται αυτό. Για τους κατόχους Switch πάντως πιθανότατα να έχει μεγαλύτερη αξία το Mana Collection, αφού προσφέρει ακόμα δύο τίτλους και το original Trials of Mana παίζεται ακόμα και σήμερα πολύ άνετα λόγω του εξαιρετικού pixel art που διαθέτει.
Ανάπτυξη: Xeen Έκδοση: Square Enix Διάθεση: CD Media
The Good
- Γραφικά που παραμένουν στο πνεύμα της σειράς . Remastered μουσική και παροχή original OST . Η μάχη είναι γρήγορη και ευχάριστη . H πληθώρα χαρακτήρων δίνει νόημα σε 2ο ή και 3ο playthrough
The Bad
- Κάκιστο Αμερικάνικο voice acting . Επαναλαμβανόμενο . Κακοί διάλογοι . Αναχρονιστική σχεδίαση . Leveling system που δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα
-
ΓΡΑΦΙΚΑ
-
ΗΧΟΣ
-
GAMEPLAY
-
ΑΝΤΟΧΗ