Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ταινίες που έχουν σχέση με το gaming μπορούν να χαρακτηριστούν από απαράδεκτες έως εφαπτόμενα παραδεκτές. Το Video Games: The Movie μας εξέπληξε ευχάριστα.
Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ για το gaming. Μέσα σε περίπου 100 λεπτά, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Jeremy Snead προσπαθεί να συμπιέσει την ιστορία των games. Παράλληλα, παραθέτει αρκετά πληροφοριακά στοιχεία γύρω από την εξέλιξη του gaming γενικότερα, καθώς επίσης και την μεταμόρφωσή του από «απόκρυφο χόμπυ για λίγους» της δεκαετίας του ’80, στη σημερινή βιομηχανία με ετήσιο τζίρο μεγαλύτερο του Χόλιγουντ. Κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ, θα δείτε αποσπασματικά την πορεία του gaming από τα εργαστήρια του MIT στη δεκαετία του ’50 μέχρι την τρέχουσα γενιά κονσολών. Η ποσότητα των games που παρουσιάζονται στην ταινία είναι καταιγιστική και θα χρειαζόμασταν ένα ξεχωριστό άρθρο μόνο και μόνο για τον κατάλογο. Επιγραμματικά θα αναφέρουμε τα Pong, Space Invaders, Phoenix, Command & Conquer, Metal Gear Solid μέχρι το Watchdogs. Εάν είσαστε gamer, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αντικρίσετε το πρώτο σας game ή την πρώτη σας κονσόλα.
Το κύριο ελάττωμα του Video Games: The Movie είναι ο επιφανειακός καταιγισμός πληροφοριών, ιστοριών και αστικών μύθων γύρω από το gaming. Κάθε συνέντευξη, κάθε παρουσίαση hardware είναι υλικό για ένα ντοκιμαντέρ. Το εγχείρημα είναι αναμφίβολα τολμηρό. Πώς μπορείς εξάλλου να συμπιέσεις την ιστορία του gaming μέσα σε ένα ντοκιμαντέρ 100 λεπτών; Παρ’ όλα αυτά, ο Jeremy Snead καταφέρνει να σχηματίσει ένα κολάζ πληροφοριών και συναισθημάτων που, ναι μεν δεν αναλύει εις βάθος, αλλά αξίζει να το παρακολουθήσετε.
Τα άσχημα νέα…
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι στην ταινία, δυστυχώς, υπάρχουν αρκετά κομμάτια product placement είτε από κατασκευαστές hardware είτε από game developers και publishers. Επίσης, αυτό που μας ξένισε ήταν η παντελής έλλειψη πληροφοριών γύρω από το PC gaming, που αναφέρεται σε τρείς (3) προτάσεις και την παρουσίαση του Occulus Rift. Είναι φανερή η προσπάθεια να περάσει το μήνυμα ότι gaming = console σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν μας βρίσκει σύμφωνους
Ο βασικός σκοπός ενός ντοκιμαντέρ είναι να παρουσιάσει πληροφορίες σχετικές με το θέμα που πραγματεύεται και να αποτελέσει το έναυσμα συζήτησης. Το Video Games: The Movie παρά τα προβληματικά «θεματάκια» που αναφέραμε, τα καταφέρνει αρκετά καλά σε αυτό το κομμάτι, καθώς έχει κάτι να προσφέρει στους non-gamers αλλά και στους gamers ταυτόχρονα. Σας προτείνουμε να το παρακολουθήσετε τουλάχιστον 2 φορές με gaming και non gaming παρέα, για να δείτε την διαφορά! Ίσως αποτελέσει την αφορμή για πολύωρες αναλύσεις, συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων γύρω από το gaming. Σας το συστήνουμε, αφού αν μην τι άλλο, δεν βλέπεις συχνά τέτοιες ταινίες στις ημέρες μας… κι ας έχει παραμελήσει το PC gaming.
[box_info]
Η ταινία αυτή τη στιγμή προβάλλεται σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες σε ΗΠΑ και Καναδά, ενώ στο μέλλον θα γίνουν προβολές σε κάποιες ευρωπαικές χώρες (όχι στην Ελλάδα). Σε χώρες με σημαία τη Νεκροκεφαλή, η ταινία προβάλεται κανονικά.
IMDB Profile, σελίδα Kickstarter, επίσημο site.
[/box_info]
4 Σχόλια
Δυο κιλά «ρισπέχτ» για το φινάλε στο πράσινο boxάκι :P
AHOY!!!!!
Ψιλομούφα, το είδα χτες.
Zach Braff (ΑΣΧΕΤΟΣ) και Cliff Bliszeifgnihgeriniski (ΠΟΖΕΡΑΣ) μιλάνε συ-νε-χεια.
ΜΟΡΦΕΣ όπως Hideo, Bushnell, μιλάνε ΕΛΑΧΙΣΤΑ. Και μιλάνε συνέχεια για το πόσο γαμάτα ήταν όταν έπαιζαν Nintendo. Γενικώς, πολύ biased σε κονσόλες και ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ σε Ninty. Που οκ, την αγαπάμε, αλλά σε ένα ντοκιμαντέρ που λέγεται Video Games The Movie, επιτελείς έργο και πρέπει να είσαι ΣΩΣΤΟΣ.
Στα credits βέβαια κατάλαβα: executive producers: Zach Braff, Cliff Bleszinski….
Ελπιζω να οτι θα ειναι καλη