World of Warcraft: Warlords of Draenor

Ο κόσμος του Azeroth έχει μόλις συνέλθει από την «εισβολή» των Πάντα, όταν καταφτάνει η είδηση για μια επίθεση από την Iron Horde, μια φυλή από orcs του παρελθόντος. Η Iron Horde χρησιμοποίησε την τεράστια Dark Portal στα Blasted Lands για να ταξιδέψει μπροστά στον χρόνο και να εισβάλει από τον ετεροχρονισμένο κόσμο του Draenor (τα Outlands του παρελθόντος). Ο πανίσχυρος μάγος Khadgar ζητάει την βοήθειά σας και δίνει ραντεβού στα Blasted Lands όπου αρχίζει και μια αρκετά μεγάλη ακολουθία αποστολών. Μαζί με μια χούφτα επίλεκτων ηρώων, θα σταματήσετε την εισβολή της πρώτης στρατιάς, θα μπείτε μέσα στον αλλόκοτο κόσμο και θα δώσετε ένα τέλος στην εισβολή, Αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή: μέσα στις εφτά νέες ζώνες, σας περιμένουν πανίσχυροι, κακιασμένοι και εκδικητικοί Warlords που δεν θα το βάλουν εύκολα κάτω.

Πότε πέρασαν τα δέκα χρόνια δεν κατάλαβα, αλλά είναι αλήθεια: σαν χτες μου φαίνονται κάτι χαοτικά PvP μπουλούκια στην πόλη Crossroads των παλιών Barrens, χωρίς καν να υπάρχει σύστημα honor, απλά μόνο για το ξύλο. To World of Warcraft παραμένει κομψοτέχνημα, έργο τέχνης, μνημειώδες, ανυπέρβλητο, παρά το αδικαιολόγητο μίσος και τα επικριτικά σχόλια πολλών που κάποτε του αφιέρωναν ώρες. Ήταν επίσης και ένα παιχνίδι που «έφερε» στο gaming πολύ κόσμο που μέχρι τότε δεν είχε ασχοληθεί: το WoW ήταν ένα game που έγινε mainstream, φέρνοντας άσχετους στο gaming και πλέον άκουγες συχνότερα στον δρόμο, ασυνήθεις ύποπτους να μιλάνε για paladins, dungeons και ξόρκια. Από αυτή την άποψη, χρωστάμε πολλά στο World of Warcraft, ως κοινότητα. Νομίζω ότι απλά σε κάποια φάση, πολύς κόσμος «ξεπέρασε τη φάση», συνειδητοποιώντας τις εκατοντάδες ώρες που είχαν επενδύσει σε αυτό, πέρασαν στο επόμενο game και τους «βγήκε» έτσι ένα χαζό μίσος. Προσωπικά διαφωνώ με αυτήν την τακτική του «κακιασμένου πρώην» που στάζει χολή για τις επιλογές του παρελθόντος: θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τις καλές στιγμές που περάσαμε, όχι μνησίκακοι στριμμένοι.

Πάντως, το Warlords of Draenor ίσως να είναι το πρώτο που δεν με έχει κάνει να γκρινιάξω για κάτι. Πάντα, κάτι με χάλαγε στα expansions… ή τουλάχιστον αυτή η αντίληψη μου δημιουργείται. Ας τα βάλουμε κάτω και ας θυμηθούμε λίγο τα expansions που έχουν περάσει την τελευταία δεκαετία.

• Burning Crusade (2007) Α, βέβαια: τα ξαδέλφια των Protos με τη ρώσικη προφορά και τα emo/poser Blood Elves εφορμούν στα Outlands, ενώ οι «αποκλειστικότητες» των κλάσεων τύπου Horde Shaman, Alliance Paladins, ισοπεδώνονται. Η Horde είχε «κλέψει» το φως των Paladins… έξαλλος ο Κουβόπουλος!
• Wrath of the Lich King (2008) Οι Death Knights, που είχαν ξεκινήσει ως prestige class, εμφανίζονται, με εκείνο το περίεργο πράγμα που ξεκινούσαν από level 55. Και είναι κοινή κλάση και στα δύο στρατόπεδα. Πέρα από αυτό το αδικαιολόγητο ατόπημα, το Lich King ήταν το καλύτερο expansion, με τις πιο καλοσχεδιασμένες περιοχές, ενώ ήταν η πρώτη φορά που τα quests άρχισαν να σπάνε το καλούπι.
• Cataclysm (2010) Βασικός επανασχεδιασμός όλου του βασικού χάρτη και ενσωμάτωση του flying παντού. Οι νέες φυλές, Worgen/Goblins, ήταν καλές επιλογές. Όμως, δεν υπήρχε ουσιαστικά μια νέα ήπειρος, απλά το WoW έγινε… WoW 2.0. Με είχε ενοχλήσει λίγο αυτή η σχεδιαστική αναμάσηση από ότι θυμάμαι. Παρόλα αυτά, ήταν ένα συμπαγές expansion.
• Mists of Pandaria (2012) Έκδηλες οι προσπάθειες προσέγγισης ενός οριεντάλ κοινού. Νέα κλάση με το εθνικό ζώο της κίνας; Ναι. Νέα κλάση, ο ειρηνιστής μοναχός; Μέσα. Μάχες με pet battles αλά πόκεμον. Τσεκ. Ίσως το χειρότερο expansion, παρά το πλούσιο περιεχόμενο και τα καλοσχεδιασμένα instances/raids.

Και τώρα ερχόμαστε στο Warlords of Draenor και από αυτά που ήξερα ότι έπρεπε να περιμένω, δεν είχα να γκρινιάξω για κάτι. Έχουμε μια νέα μεγάλη ήπειρο, τα garrison και followers, αναβαθμισμένη μηχανή γραφικών και…ένα ακόμα γενικό «πέρασμα» με βερνίκι. Τα αυτονόητα δεν θα τα εξηγήσουμε: το παιχνίδι παραμένει World of Warcraft, με τις αποστολές, τα factions, το tab-target. Η συνταγή δεν αλλάζει, δεν έχει νόημα να αλλάξει. Μπορεί πλέον να είστε στρατηγός και όχι νεροκουβαλητής και οι αποστολές να έχουν όντως ένα πιο επικό υπόβαθρο, αλλά το gameplay στον πυρήνα του είναι το ίδιο.

Το garrison είναι αυτό που σε άλλα ΜΜΟ θα λέγαμε «housing», ένας χώρος που εξυπηρετεί ως βάση του ήρωά μας, ένα ορμητήριο αποστολών στον κόσμο του Draenor. Μετά από την πρώτη μεγάλη αποστολή που λειτουργεί ως tutorial, μαθαίνουμε τις βασικές λειτουργίες του garrison και των κτιρίων του, ενώ θα πάρουμε και μια αποκλειστική heartstone που μας επιστρέφει στο garrison. Θα πρέπει να κάνετε μερικές δύσκολες επιλογές, καθώς δεν μπορείτε να χτίσετε όλα τα κτίρια. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες κτιρίων (large, medium, small) και, παρόλο που μπορείτε να επεκτείνετε το garrison μέχρι δύο φορές, ακόμα και στη μεγαλύτερη μορφή του, θα μπορείτε να έχετε χτισμένο μόνο το 1/4 περίπου των διαθέσιμων κτιρίων. Δεν θα αναλύσουμε τα διάφορα κτίσματα, υπάρχουν άπειρα wikis αφιερωμένα σε αυτά, αρκεί να πούμε ότι υπάρχουν κάθε λογής κτίριο με ποικιλόμορφους ρόλους, από ταβέρνες που φέρνουν ειδικές αποστολές και followers, lumber mills που σας επιτρέπουν να κόβετε δέντρα για να μαζεύετε resources, μέχρι κτίρια που εξυπηρετούν τα professions, αλλά και τράπεζες, auction-houses, τηλεμεταφορείς, και πολλά ακόμα. Η αλήθεια είναι ότι η αρχή μπορεί να θυμίσει λίγο από Farmville, η αναγκαστική αναμονή για να χτιστούν τα κτίρια, η συγκομιδή των resources και η αίσθηση του time-sink… αλλά τι είναι ολόκληρο το παιχνίδι αν όχι ένα τεράστιο time-sink; Σημειώστε ότι με τα αντίστοιχα κτίρια, μπορείτε πλέον να αναμειχθείτε και με professions που δεν έχετε μάθει, καθώς μπορείτε να κάνετε παραγγελίες στους μαγαζάτορες για αντικείμενα ή να συλλέξετε πρώτες ύλες που κανονικά δεν θα μπορούσατε να μαζέψετε (βότανα από τον κήπο, ορυκτά από το ορυχείο, κ.λπ.). Αργότερα στο παιχνίδι, το garisson αρχίζει και δένει πιο οργανικά με το υπόλοιπο gameplay, με ειδικές αποστολές, invasions όπου πρέπει να αμυνθείτε την βάση, κ.λπ.

Οι followers είναι η άλλη όψη των garrisons, καθώς πρόκειται για δύο λειτουργίες που αλληλοσυμπληρώνονται. Μέσα από την ροή των πρώτων αποστολών, θα αρχίσουν να έρχονται NPCs για να βοηθήσουν στον στρατό σας. Είναι πλήρως σχεδιασμένοι, με ονόματα και race/classes, μερικοί μάλιστα είναι «γνωστοί» NPCs. Καθένας έχει και κάποια abilities αλλά και traits, κάτι που βοηθάει πολύ όταν αρχίζετε να τους στέλνετε σε αποστολές. Τα missions αυτά είναι τυχαία κάθε φορά, αλλά το σημαντικό είναι να στέλνετε τον σωστό follower στην σωστή αποστολή, βάσει των ικανοτήτων τους. Αν ο follower τα καταφέρει μπορεί να σας φέρει πίσω χρυσό, experience, αντικείμενα, resources και αναβαθμίσεις. Το interface των αποστολών ευτυχώς είναι καλοσχεδιασμένο, καθώς στο τέλος (όταν θα έχεις μαζέψει 25 followers) είναι λίγο μπελάς να στέλνεις τα τσιράκια σου αριστερά και δεξιά. Followers μπορείτε να βρείτε στο τέλος μιας μεγάλης αποστολής ως αμοιβή, μπορείτε να αγοράσετε αν έχετε καλό reputation με κάποια παράταξη, να βρείτε στον δρόμο καθώς κάνετε εξερεύνηση ή να έρθει να σας βρει μόνος του επειδή θέλει να βοηθήσει στο garrison. Το καλό είναι ότι, αφού δεχτούν να έρθουν μαζί σας, θα τους βλέπετε να κόβουν βόλτες στη βάση, να συζητάνε μεταξύ τους, να μονολογούν. Αργότερα θα σας δίνουν δικές τους αποστολές, ενώ (αν έχουν κλίση σε κάποιο profession), μπορείτε να τους αναθέσετε τη διοίκηση ενός κτιρίου. Υπάρχει ακόμα και η δυνατότητα να επιλέξετε έναν follower ως… σωματοφύλακα. Θα σας ακολουθεί ως pet και θα συμμετέχει ενεργά στη μάχη, με αναπάντεχα καλή αποτελεσματικότητα.

Η Blizzard πραγματοποίησε αληθινή «επιχείρηση-σκούπα» στο WoD κι έχει εξαφανίσει δεκάδες μπελαλίδικα spells, κάποιες ικανότητες που δεν προσέφεραν κάτι ουσιαστικό, με αποτέλεσμα πιο καθαρές και λειτουργικές action bars. Έχουν γίνει κι άλλες απλοποιήσεις και διευκολύνσεις, όπως για παράδειγμα στα professions: μπορείς πλέον από νωρίς να ξεκλειδώσεις κάποια βιβλία, ώστε να ανεβάσεις το επάγγελμα που θέλεις μέσα από το Draenor και όχι να αρχίζεις από την αρχή και τις πρώτες ζώνες του Azeroth. Όσο παίζετε, θα ανακαλύψετε διάφορα μικρο-πραγματάκια που έχει σκεφτεί η Blizzard για να κάνει τη ζωή πιο ευχάριστη και τις αμοιβές πιο γενναιόδωρες. Κάθε φορά που παίρνετε μια αμοιβή από μια αποστολή, υπάρχει πάντα μια μικρή πιθανότητα αναβάθμισης: ένα πράσινο αντικείμενο μπορεί από μόνο του  (αν είστε τυχεροί) να αναβαθμιστεί σε μπλε ή ακόμα και σε μοβ! To loot system είναι πλέον κομμένο και ραμμένο στον παίκτη: καθένας «βλέπει» μόνο το αντικείμενο που έχει πέσει για αυτόν, που είναι πάντα κατάλληλο για την κλάση του, αλά Diablo 3. Το smart system μάλιστα έχει και διπλά στατιστικά για τις υβριδικές κλάσεις που ενεργοποιούνται ανάλογα με το specilization. Για παράδειγμα, το ίδιο ραβδί θα δίνει +50 Stamina αν παίζω Guardian Druid, αλλά όταν αλλάξω σε Healer, θα γίνει + 50 Intelligence. Στο «λίφτινγκ» που έχει δεχτεί το WoW πρέπει φυσικά να αναφέρουμε και τα βελτιωμένα γραφικά, ειδικότερα τα models που πια δεν είναι και τόσο low-poly. Φυσικά και δεν θα φτάσει τη λεπτομέρεια ενός σύγχρονου τίτλου που κυκλοφορεί σήμερα, αλλά πρόκειται για ένα καλό φρεσκάρισμα που δίνει παράταση ζωής σε ένα παιχνίδι δεκαετίας.

O κρυφός πρωταγωνιστής στο WoD δεν είναι ούτε το garrison, ούτε οι followers, αλλά το exploration και τα μυστικά πράγματα που έχουν τοποθετηθεί σε κάθε σκοτεινή γωνίτσα του πελώριου χάρτη. Η στροφή στην χαρά και την επιβράβευση της εξερεύνησης, δίνει μια φρέσκια πνοή στο WoW, καθώς πλέον μπορείς απλά να πάρεις μια κατεύθυνση, να τραβήξεις ευθεία και, αγνοώντας αποστολές και πράγματα που «πρέπει να κάνεις», να αρχίσεις την εξερεύνηση. Θα βρεις σίγουρα πράγματα να κάνεις, ένα silver elite ή ένα world boss, ένα public quest όπου συμμετέχει όποιος περαστικός θέλει, ένα τυχαίο αντικείμενο, σεντούκι ή βιβλίο. Είναι δεκάδες οι φορές που ανακάλυψα κάτι άσχετο, στη μέση του πουθενά, που οδηγούσε σε κάποια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Μια φορά βρήκα ένα νόμισμα καθώς κολυμπούσα σε ένα ποτάμι, την άλλη βρήκα ένα χρυσό αβγό σε κάτι ψηλά κλαδιά, ενώ στην άκρη ενός τεντωμένου σχοινιού (άντε να ισορροπήσει τώρα το tauren των 500 κιλών), είχαν ξεχαστεί κάτι αρχαία έγγραφα. Απόλαυση το exploration!

Την PvP πλευρά έρχεται να καλύψει το νησί του Ashram, μια ζώνη ανοιχτού PvP με πολλά objectives και κάποιες PvE αποστολές υποστήριξης. Αν και υπάρχει κάποια δομή και μια ανάγκη οργάνωσης αλά Alterac Valley, όσες φορές έπαιξα είδα πολύ χαοτικές μάχες, με μπουλούκια να πηγαίνουν πέρα-δώθε. Ίσως να χρειάζεται λίγος χρόνος για να μαθευτούν τακτικές, να διαδοθεί το meta κομμάτι, αλλά προς το παρόν, το νησί είναι υπερβολικά χαοτικό στις PvP μάχες του. Παρόμοια αρνητική εικόνα μου άφησε το end-game κομμάτι που απλά… είναι ανύπαρκτο, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, μέρες μετά το λανσάρισμα. Raids δεν έχουν ενσωματωθεί ακόμα στο παιχνίδι και ουσιαστικά το μόνο που έχει να κάνει ένας high-level χαρακτήρας είναι κάποια heroics και μετά απλά να ασχοληθεί με achievements, εξερεύνηση και τη συντήρηση του garrison. Θεωρητικά περιμένουμε τα raids να ενσωματωθούν στις αρχές Δεκεμβρίου, μια αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Στα μειονεκτήματα του τίτλου πρέπει να αναφέρουμε ένα κακό λανσάρισμα από τεχνικής άποψης (με τεράστια queues και αποσυνδέσεις), αδικαιολόγητα από μια εταιρεία σαν τη Blizzard, παρά την επίθεση DDoS που δέχτηκε. Αυτό γρήγορα «έστρωσε» βέβαια και το πρόβλημα υπήρχε μόνο τις πρώτες ημέρες- σημειώστε ότι θα δοθούν και πέντε ημέρες δωρεάν στους συνδρομητές, ως εξιλέωση. 

Παρά τις μικρές ατέλειες, την έλλειψη end-game και το μέτριο PvP, το Warlords of Draenor είναι το πιο διασκεδαστικό, ανέμελο και χορταστικό expansion της σειράς. Είναι σίγουρα βήματα προς μια σωστή κατεύθυνση για να διατηρηθεί αυτό το μνημειώδες παιχνίδι που μας έχει χαρίσει τόσες μαγικές στιγμές στο παρελθόν. Hail, Warlords!